Sevgili ile İlgili Hatıralar Toplamı
Hz.Ebû Bekir-i Sıddık (radıyallahu anh), Sevgili'nin vefatından sonra Sevgili ile ilgili hatıralarını kaleme aldı. 500 kadar bölümü bir araya getirdi. Sonra pişman oldu. Sevgili ile ilgili bir yanlışlığa yol vermekten kaygılandı. Yazdıklarını imha etti.
Ah bu tedirginlik...
Bu duyarlık...
Bu incelik...
Bu kılı kırk yaran ruh...
Sayfa 179
Hutbede Bir Şiir Okudu
Kendini sıkma
Olayların kaderi Allah’ın elinde
Sana gelmez kaderi olmayan
Başına gelmesi mukadder olan senden sapmaz.
“Kimse, Resûlullah’a(sav) olan yakınlığına güvenmesin. Ameli eksik olanların soyu onları kurtaramaz.”
Sayfa 306Kitabı okudu
Yeni doğan müslüman çocuklara yardım
“Ey müslümanlar, beni iyi dinleyiniz. Bundan sonra doğan her müslüman çocuğuna maaş bağlayacağız. Bunu sokaklarda insanlara duyurun. Medine ile yetinmeyin, müslümanların olduğu her beldeye haber salın”dedi. Bununla yetinemedi, valilere, belde yöneticilerine bir tâmim gönderdi.
Sayfa 314Kitabı okudu
Hayat beklenmedik anlarla doludur. Heyecan, sevgi, düş kırıklıkları birbirlerini besliyorlar, birbirlerine yol veriyorlar.
Sayfa 115Kitabı okudu
Toplu Alıntı
*İnsan var ise ölüm, ölüm var ise diriliş vardır.
*Şiir içimdeki zindanların mahkûmu.
*Kadın 'tak takıştır sür sürüştür, muhallebiciye gel, piyasa vakti' çerçevesinde algılanıyordu. "Gül" kavramını yeniden diriltmebin gereğini duyuyordum hep. Minna Rıza böyle doğdu.
*Evet, adına şiir yazılan biri vardır. Bu bir kadındır. Fakat bu kadın şiirin önünde değildir. Şiirde öne çıkan gene şiirin kendisidir. (Monna Rosa için)
Ey Ömer, mümin bir kul ümit ile korku arasında olmalıdır.
Sayfa 203Kitabı okudu
Ölümün en güzeli, geride kalanları bıktırmayanı ve kendiliğinden geleniydi. Elden ayaktan düşmeden kendi kendine, gözlerinin içi gülerek bir iç rahatlığıyla teslim olmaktı. Ona yürür gibi, sevgiyle kucaklaşmaktı. Kendinden emin ve rahat.
Başucunda duran kitaplarına el attıkça, gözlerinde birbirine karışan sözcüklerin içini bulandırdığını ve başını döndürdüğünü düşündükçe öfkelenir, dayanamaz kendini oradan oraya atardı. Derin bir sessizlik olurdu. Böyle olunca ister istemez kendini dinlerdi.