Umut,önümüzdeki kapılar kapandığında Allah’ın bize açık tuttuğu başka kapılar olduğuna inanıp aramaya başlamaktır.
MUTLULUK SAPLANTISI
► Mutluluğu bir saplantı haline getirdik.
► Sanki her an mutlu olmamız gerekiyormuş gibi.
► Peki ama hüzün yoksa sevinci nasıl anlamlandıracağız?
► Acı yoksa tatlıyı nasıl değerlendireceğiz?
► Celali tecelliler yaşamazsak Cemali tecellilerin kıymetini nasıl bileceğiz.
► Kimi zaman çukurun dibini görmüyorsak zirveye çıktığımız zaman bunun keyfini nasıl çıkaracağız?
► Dört mevsim yerine tek mevsim mi yaşayalım!
► Kışın kar yağmasın mı, sonbaharda yapraklar dökülmesin mi, dağlarımız bayırlarımız olmasın mı, sabahtan sonra öğlen ve akşam olmasın mı?
► Anlamlı bir yaşam için illa da her an beyaz bulutların üstünde mi uçacağız?
► Böyle olacaksa biz neyi arıyoruz?
► Cenneti.
► İyi ama burası dünya, cennet değil ki!
Sufi geleneğine göre kalbi hastalıklar insanı aslına\ruhuna yabancılaştıran her türlü ahlaktır.
Sayfa 27
Mevlana insanın asıl gıdası Allah ışığıdır ;ona hayvan gıdası vermek layık değildir.
Sayfa 116Kitabı okuyor
Mevlana dua için "Kuru duayı bırak;ağaç isteyen,tohum eker"
Sayfa 103Kitabı okuyor
"İnsanın en büyük hatası, canlı olduğunu zannetmesidir. Gerçekte sadece, yaşamın bekleme odasında uyuklamakla meşguldür."
"Aşkı şerh etmek ve anlatmak için ne söylersem söyliyeyim asıl aşka gelince o sözlerden mahcup olurum.."
-Mevlana
Edeble davranma, canlıya, cansıza, insana, hayvana, her şeye, herkese yapılmalıdır. Mutasavvıflar cansız varlıklara, bir tür dirilik atfederler. Bu sebeble, cansız varlıklara da edeb üzere davranırlar.
Eğer kalplerimiz açılırsa, dünyadaki her şey bize Allah'ı hatırlatacaktır.
-Prof. Dr. Robert Frager
Kalbi hastalıklar, insanı aslına yabancılaştıran her türlü ahlaktır.
İmam Gazali' ye göre, insan uykuda iken rüyada görülen birtakım şeylerin varlığına inanır. Rüya esnasında onlardan şüphe etmez. Sonra uyanınca rüyada gördüklerinin hiçbirinin aslının olmadığını anlar. Dünya hayatı, ahirete nispetle bir uyku hali sayılabilir. Öyleyse içinde bulunduğumuz hayat, bir rüyadan başka bir şey değildir. Ölünce uyanacağız.
"Gürzü kendine vur; benliğini, varlığını kır gitsin./ Çünkü bu ten gözü, kulağı tıkanmış pamuğa benzer/ A akıllı fikirli er, Sevgili'yi perdesiz görmek istiyorsan ölümü seç, yırt o gövdeyi/ Ama bu ölüm, o ölüm değil ki ölesin de mezarına gidesin, seni değiştiren ışığa götüren ölüm/Ey dost, dirlik istiyorsan ölümden önce öl." Mevlana
Sayfa 117Kitabı okuyor
Kendimi gördükçe, kendi gücüme güvendikçe zayıfım; gücüm kuvvetim yok, bütün zayıflardan da daha zayıfım; bütün çaresizlerden de daha çaresizim. Ama bakışımı, görüşümü değiştirdim de kendimi görmedim; senin lütfunu, senin yardımını gördüm mü 'O gün yüzler parlar, güzelleşir ve Rablerinin lütfunu bekler.' (Kur'an-ı Kerim, Kıyamet Suresi, 75/22-23. ayetler) hükmünce niçin zayıf olayım, niçin çaresiz olayım; niçin çaresizlere çare bulmayayım? Mevlana
Sayfa 114Kitabı okuyor