Antidepresanlar, mutluluk hormonu serotoninin daha fazla salgılanmasını sağlıyor. Ama yeni bir araştırma "duygusal körelme"ye de yol açtığını saptadı.
Ali Riza Bayzan
tr.euronews.com/next/2023/01/23...
Kendini tanımayan, kendini unutan insanın kendi kendisiyle iletişimi kopar, kendine yabancılaşır; bu durum çevresine de yansır ve çevresiyle olan insani iletişim kopar. Bunun sonucu kalabalıklar içinde yalnızlaşan insandır.
Ali Rıza Bayzan
Kendini tanımayan, kendini unutan insanoğlunun kendi kendisiyle iletişimi kopar, kendine yabancılaşır; bu vaziyet çevresine de yansır ve çevresiyle olan insani komünikasyon kopar. Bunun kararı kalabalıklar içerisinde yalnızlaşan insandır. Ali Rıza Bayzan
“Genç bir sûfî intisâb etmek için bir Şeyh’e gidiyor. Şeyh sûfî gence soruyor:
Sen hiç âşık oldun mu?
Yok, diyor sûfî.
İşte o vakit Şeyh Efendi:
Git! Âşık ol, öyle gel, diyor.”
Neye âşık olacak, hiç önemli değil. Börtü böceğe, yıldızlara, insanlara olabilir. Bunları daha da çoğaltmak mümkün. Sonuç olarak âşık olmak, insanın aşkınlığını beraberinde getiren bir hâldir. İnsanın kendi benliğinde açılmış bir gediktir yâ’ni. Ego duvarından, o narsist benlikten dışarıya bu aşkın duygu ile bir pencere açılmış olur. Burada vurgulamak istediğim nokta şu; tasavvufta, psikoterapide olmayan bir tedavi biçimi var. O da ‘Aşk’. Aşk dediğimiz şey ise kalbin, gönlün bir eylemi. Hâsılı, gönül meselesi.
Terapist'in Sufi Olursa/Ali Rıza Bayzan
Sûfi'nin "Âh" demesi, Allah'a sığınması demektir...
Âh
Allah isminin ilk ve son harfi bir araya getirilirse "Âh" meydana çıkar.
Âh, Allah isminin kısa yazılış şeklidir.
O halde Âh, Allah demektir.
Sûfi'nin "Âh" demesi, Allah'a sığınması demektir...
Fuzûli'nin divânının gazeller kısmında
"Âh"ın geçtiği ilk beyitte Allah'a seslenir:
"Yok bende bir amel sana şayeste
Âh eğer a' mâlime göre vere bişâret-i afv-i hatâ bana."
#Fuzûli
( Allah'ım ben sana lâyıkıyla ibadet edemedim. Allah yaptığım işlere göre, hatamın affedileceği müjdesini versin.)
TERAPİSTİN SÛFÎ OLURSA
"Tasavvuf'a Göre Kalbimizin Hâlleri"
Ali Rıza Bayzan
Kendini tanımayan, kendini unutan insanın kendi kendisiyle iletişimi kopar, kendine yabancılaşır; bu durum çevresine de yansır ve çevresiyle olan insani iletişim kopar. Bunun sonucu kalabalıklar içinde yalnızlaşan insandır. Ali Rıza Bayzan
Kendini tanımayan, kendini unutan insanın kendi kendisiyle iletişimi kopar, kendine yabancılaşır; bu durum çevresine de yansır ve çevresiyle olan insani iletişim kopar. Bunun sonucu kalabalıklar içinde yalnızlaşan insandır. Ali Rıza Bayzan
* Yaşamda "huzurun ve mutluluğun" amaç olMAMAsı gerektiğini ısrarla vurguluyorum.
* Huzur ve mutluluk yerine "anlam ve değer"i koymak gerektiğini düşünüyorum.
* Hayatı boyunca çile ve ıstırap çekmiş ve çekmekte olan insan vardır; hatta insanlığa davranış ve kanaat önderi olmuş insanların hemen hepsinin olağanüstü dertleri olmuştur.
* Ama bakıyorsunuz çooook güçlü bir yaşam enerjisine sahiptirler.
* Yaşama yükledikleri anlam ve değer, olağanüstü çile ve ıstıraplara karşı bile göğüs germelerini sağlıyor.
* Ama huzur ve mutluluk peşinde koşturup duranların pek çoğu garip bir biçimde hayal kırıklıklarıyla boğuşuyor, daha açık yazalım depresif takılıyor, alkol ve uyuşturucuya yöneliyor ve dahası...
* Tabi "anlam ve değer"in durduk yere yaşam enerjisi verdiğini söylemiyoruz. İnsana olağanüstü enerji ve dinamizm veren "içselleştirilmiş bir anlam ve değer"dir.
Ali Rıza Bayzan
YAŞADIĞIN ÂN'IN KIYMETİN BİL
Varoluşçu-insancı psikoterapi, geçmiş ve geleceğe değil şimdi-burada'ya odaklanır. Yaşanan ana odaklanma Psikoterapilerden yüzyıllar önce Sûfi Yolu tarafından çokça vurgulanan bir ilkedir.
Örneğin 1286'da Hakka yürüyen Sûfi Şebüsteri Gülşen-i Raz’da şöyle yazıyor:
"Mademki geçmiş zaman geçmiş gitmiştir, yoktur... istikbal, aylar ve yıllar da gelmemiştir, yoktur...nokta gibi bir andan başka ne vardır ki?"
Ali Rıza Bayzan
Dilimizin tutulduğu an değil midir en çok konuşmak istediğimiz an? Hayatta yaşayabileceğimiz en yakıcı paradokslarından biri olabilir bu.
Sessizliğin kutsal olduğu zamanlar vardır elbette ama sessizlik her daim kutsal değildir. Çünkü varoluş, bir hitapla başlamıştır: "Kün!" Öyleyse seslenmek de kutsaldır; sesin ulaşır ulaşmaz o ayrı bir mesele.
Ali Rıza Bayzan, Aklı Karışık, 2018, Tuti Kitap, s. 213
Ah Bu Ben!
Hep iyi niyetinden kaybediyorsan, iyi niyetine zekânı eşlik ettirmediğindendir.
(Ali Rıza Bayzan)