Herkes birbirinin çaresizliğinin kapanıdır. Birinin vücudu, diğerinin parasını tuzağa düşürür. Ya da tersi olur. Birinin imkanları, diğerinin hayallerini. Herkes birbirinin çaresizliğini kullanır aslında. Kapana kıstırdığını sandığının kapanına kısılmış olduğunu anlarsın kimi zaman. Hayatın ders vermeye bile vakti yoktur. "Hayat dersi" dedikleri, iş işten geçmeden bunların farkına varmaktır yalnızca. Hem unutma; bazen kötü bir yol, insanı iyi bir sona ulaştırabilir.
Murathan Mungan
Minnet
Minnetkuşkusuz tüm bağların en zayıfıdır. İnsanlar bizi kendimiz için mi minnettar kılıyorlar? Buna asla inanmayalım; gösteriştendir, kibirdendir. Başkalarının gururunun oyuncağı olmak aşağılayıcı olmaz mı? Minnettar kalmak daha da aşağılayıcı değil midir? Yapılan bir iyilikten daha fazla yük olamaz. Ortası hiç yoktur; ya karşılığı verilmelidir ya da aşağılanmış olunur. Gururlu ruhlar iyiliğin ağırlığı altında kendilerini kötü hissederler. Onların üzerine iyiliğin ağırlığı öyle şiddetle çöker ki, iyilik yapandan nefret ederler yalnızca.
Zor zamanlar, güçlü insanlar yaratır.
Güçlü insanlar, rahat zamanlar yaratır.
Rahat zamanlar, güçsüz insanlar yaratır.
Güçsüz insanlar, zor zamanlar yaratir.
Okur Takip Önerileri
İnsan, yaşamının bir alanında doğruyu yaparken, diğer bir alanında yanlışı yapamaz. Yaşam bölünmez bir bütündür.
Mohandas Gandhi
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte.
Seni günlere böldüm, seni aylara
Daha yıllara, yüzyıllara böleceğim
Ve her zaman söyleyeceğim ki beni anla
Böyle eskitilmiş de olsa bu kalbi
Minesi çatlamış bir diş gibi durduracağım karşısında.
Ayrılıklar da sevdaya dahil” diyor Attila İlhan ve cevap veriyor Cahit Zarifoğlu: “Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey. Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil.”
İnsanin her an düşünmesi,kendini yerli yersiz cok temel sorular sorması,yazgısı konusunda sürekli kuşku duyması,yaşamaktan yorulması,düşüncelerinden ve kendi varlığından bitip tükenmesi,arkasında varlığının dramının ve ölümünün simgesi olarak kan izi veya dumanlar bırakması-işte bunlar ne kadar mutsuz olduğuzu gösterir,öyleki düşünme sorunu midenizi bulandırır,akıl yürütme gözünüze bircehennem azabı gibi görünür.
Günler hatirlanmaz, anlar hatirlanir...
Eğer ruhumuz karanlıkta kalırsa günahlar çıkar ortaya;suçlu günahı isleyen değil,suclu karanlığı getirendir.
