“Öyleyse neden yüreğimi dinlemek zorundayım?”
“Çünkü onu susturmayı hiçbir zaman başaramazsın. Hatta onu dinlemiyormuş gibi yapsan da o gene oradadır, göğsündedir; hayat ve dünya hakkında ne düşündüğünü sana tekrarlamayı sürdürecektir.”
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehteşi kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
İnsanlar ona deliymiş gibi bakıyorlardı. Fakat o artık utanç duymuyordu. Tek bir şey hissediyordu: İyileşmişti. Müzik yeniden çalmaya başlamıştı. Fakat kalp atışları tüm sesleri bastırıyordu.
Kim olursan ol, ne yaparsan yap, bütün yüreğinle gerçekten bir şey istediğin zaman, Evrenin ruhunda bu istek oluşur. Bu senin yeryüzündeki özel görevindir.