“Güneş batıyor onbinküsuruncukez
Ve doğuyor sabahı garantiye alan ümit akşama.
Radyoyu açıyorsun, kuşlardan kalan bir şarkı başlıyor bize.
Gök hapsinden kaçıp kaçıp konduğumuz kadar özgürlük;
Biliyorum, sen de yıldızları sevmiyorsun öylece duruyorlar.
O iyi dilekler de kaçırdığımız demlerin içinde duruyorlar.
Derken hiç tanımadığımız bir yerden es (!)
Hayat bu kadar tutuk işte biz bu kadar çaresizken,
Ağlıyorsun,
Onbinküsuruncukez...”
Alper GENCER