"Her türlü galeyana hazırım yeterki düştüğüm zaman kalkmayayım" her satırını ezbere bildiğim "Onbinküsürüncükez" şiirini içinde barındıran o kitap. Elleri cebinde sokak ortasında, kar yağışının altında ; utanmadan sıkılmadan haykırarak okuduğum şiirleri...
Alper Gencer, bir parça ekliyor içimize bir parçasımızıda alıp götürüyor. "trensizliğimi yutuyor her defasında bomboş kalan bir gar
sabaha daha çok var ama biliyoruz ki bir sabah var" dizesini bir tablo sayarsak eğer, saatlerce bağdaş kurup izleyebilirim. Eser Gökay Yorumuyla da dinleyebilirsiniz şiirini. Ben şiirin dünyaya bir hediye olarak gönderildiğine inananlardanım. Ve bence her insan mutlaka içinde biraz şiiri barındırır. Onbinküsürüncükez şiirinin içerisinde ufuklara doğru koşan bir tay oluyorsunuz. Bunu Haydar Ergülen şiirlerin de de yaşamanız mümkün...
Uzun lafın kısası, "son sürat sana doğru koşarken beni vurdular
sen vurdun demiyorum ama beni vurdular
benim de bu kadarcık kurşundan geçmeyen bir yaram olsun" şiirle kalın.
