Tutunamayanlar kadar ruhuma işleyen, duygularıma ve iç sesime hitap eden bir romana daha rastlar mıyım? Bitirdikten sonra bambaşka hisler hücuma geçti sanki. Bir roman ki alıntılar yığınla. Bir roman ki monologlarının çoğunluğu altını çizmeye değer. Altı çizili satırlar, kendimizi bulduğumuz satırlar bu kadar mı fazla olur. Anlatılmaz, okunur ve yaşanır.:) Yazarla sohbetim 724 sayfa sürdü, yetmedi, doyamadım. Onun iç dünyasının, kahramanlarının iç zenginliği beni büyüledi. Adeta sarhoş etti. Oğuz Atay'ın kelimeleri, düşünceleri, iç konuşmalardaki başarısıyla bu kitap kesinlikle bir başyapıt.
