Mavi Oktav Defterleri

Sevgili okur dostlarım! Şimdi okumayı düşündüğünüz bu satırlar tamamen gerçek dışı ve gerçeklik arasındaki kayboluştur. Kitapla ilgili ayrıntılar yahut bilgiler yer almamaktadır.
Okumaya devam etmek isteyen dostlarım o zaman başlayalım:

Dünya dünya! Güzel misin? Yaşamak nefes almak devamlılığı mıdır?
Gel zaman git zaman! Hücreler ve zerresi...
Düş! Düşün! Ruhsal nesnel... Yeter ne diyorum kesiyorum!

Kapkaranlık bir odada açmış gibiydim gözlerimi. Işık yok. Ellerim ve ayaklarım ile sağı solu, önü arkayı yokla. Nesne yok... Kimse yok...

Kaldıysam uçsuz bucaksız odada tek başıma ve karanlıkta, içime dönerek kendimle gerçeği bulma vaktidir başlamalı... Yapılması gerekliydi.

Delirmeden bu sessizlik ve karanlık içerisinde gerçeğin peşinden koşmak mümkün müdür? İyilikler kötülükler... İyi kılığındaki kötü ile gerçek iyiyi ayırt edememezlik sorunum var tabiki. Bunun için kılık içine girmiş olan kötünün, gerçek kimliği ile yüzleşip yıkmak gerekliymiş. Onunla, tüm silahları ortaya koyarak savaşmalı ve yenmeli. Gerçek iyiyi korumak için onu içe saklamalı, sarılmalı...

Derken bir ışık belirir öteden. Kayıplar içindeyken...
Yürüdükçe yaklaşıyor yaklaştıkça uzaklaşıyordum sanki.

Dünyaya döndüm tekrar:
Ben dönerim o döner.
Ne için bunca zahmet?
Gerçek herkesçe aynı olan gerçek...
Bu dünyada kayıplardayız diyordu Kafka...
Ne doğru söyledin!
Istırap tek olumlu ögedir diyorsun bir yandan da!
Bu dünya ile bağ görüyorsun onu ya!

Kafamda hafif çalan bir müzik. Dış dünyada çıt yok oysa... Ritim tutarak kafa sallıyorum şu anda.
Gizli bir kamerayla izlermişsiniz gibi düşünün beni. Normal olduğumu düşünüyor musunuz hala?

Susuzluk gibi bir his bu. Dilin damağına yapışır ya hani, tam o anda su içmeye gidersin ya koşarak, öyle koşuyorum sanki ışığa doğru. Fakat düşünmeden de düşten çıkılmaz. Devam o zaman... Yol almak değil bu ilerleyiş, bir kaçış gerçeğe doğru. Bir koşuş...

Gerçeğe kaçarak bir başka gerçeklikten ayrılıyor gibiyim. Hayatı gerçek sanarken aslında ölüme doğru... Ah Evet! Ölüm... Ona koşuyorum!

Tam bunu der demez durdum. Koşmamı engelleyen bir şey var: Yaşam...

Yaşayarak ölüme ilerliyorum. Yaşamla savaşmak lazım. Doğru olan bu savaşarak ölmek. Dünyaya savaş açmak. Gerçek olmayan sahte olan geçici olan...
Sonsuza kadar bu dünyada yaşamayı aklıma getirdim. İşkence bu!
Ölmek kurtulmak...
O kurtuluşa yaşayarak ilerlemek.
Gülüyorum yahu!

Istırap çekenlere selam olsun! Amcaya ( Arthur Schopenhauer ) ve babaya( Franz Kafka) selam olsun...
Kitapla ilgili söyleyeceklerim yok efendim. Kafka'yı bilen bilir, bilmeyen sevmeyen anlamaz. O zaman anlayan ve sevenler devam!

Kafkanın ölümünden sonra arkasında bıraktığı eserlerin ve kağıtların arasında 8 adet aforizmalardan oluşan defterler bulunmuştur.ilk elden direk kitaba aktarılmış oynama yapılmadan.Günah, Istırap, Umut üzerine notlar barındırıyor içerisinde ve bu notların tarihleri de not edilmiş.
Kafkanın Yarım kalan öyküleri,bitmiş hikayeleri,taslakları,Yen'i çalışma notları vs hepsini bu kitapta bulabilirsiniz.Kimisini gazeteye basmış kitaba almamış kafka.Hatta kafka bazı öykülerin fragmanını-taslağını hazırlarken isimleri sona bırakmayı tercih etmiş çünkü A kişisi, B kişisi olarak olayları aktarmış.

Kafka okumaya bu aforizmalarla başlamanızı tavsiye ederim naçizane fikrim.

Öğrendiğim ve bana ilginç gelen bazı şeyler;
"Kerberos" :Hades'in köpeği. Çok başlı olan bu köpek Ölüler Ülkesi'nin bekçisidir.

"Atlas" :Homeros'a göre, "yeri, göğü birbirinden ayıran direkleri" omzunda taşıyan Yunan tanrısı.

"prometheus" :dunyada ates sadece olimpos'un tepesinde yanmaktadir. insanlar soguktan ve vebadan kirilirken tanrilar atesi sadece kendilerine saklamaktadirlar. kendiside tanri olan prometheus'un gonlu buna razi gelmez ve atesi bir gece olimpostan calip insanlara verir. cezasi cok buyuk olur. zeus tarafindan kayalara baglanip cigerlerinin kargalar tarafindan yenmesine mahkum edilir. olumsuz oldugundan bu iskence sonsuza kadar hep tekrarlanicaktir.
ates hirsizi olarakta bilinir.

Kafka okuma etkinliği #30696961 vesilesiyle okuduğum 3. kitap. Osman Çakmakçı'nın çevirisiyle Bordo Siyah yayınları tarafından basılan kitabı halk kütüphanesinden edinerek okudum. Oktav'ın kelime anlamına (Tdk: sekiz sesten oluşan ses dizisi, bir do sesiyle ondan sonraki do sesi arasındaki uzaklık.) bakarsak galiba kitabın 8 bölümden oluşması nedeniyle böyle bir tercih yapılmış. Bu kitapta çoğu Kafka kitabı gibi, kendisi yaşarken basılıp kitaplaşmamış. Öldükten sonra bulunan notlarından oluşuyor. Kitabın türü künyesinde her ne kadar deneme-inceleme olarak geçse de aslında ortaya karışık. Deneme var günlük var, tamamlanmamış (taslak ya da fragman) öyküler var. 10 tane (şimdiye kadar) Kafka kitabı okuyan biri olarak diyebilirim ki, beni en fazla yoran kitaplardan biriydi. Bütünlük olmayan kitapları pek beğenmiyorum. Ama nihayetinde Kafka, en kötü kitap bittiğinde zihninizde çarpıcı fikirler ve cümleler bırakıyor.

Kafka'nin kendi hayatından kesitlerin anlatıldıgı parca parca hikayeler. Tek seferde uzun soluklu okunacak bir eser değil ara sıra açıp okumanızda fayda var. Kısacası Franz Kafkanin Kafka olurken attığı ilk adımlara tanıklık edeceksiniz.

Aforizma özelliklerini fazla fazla kendi bünyesinde barındıran Mavi Oktav Defterleri ; yazarın dünyasına eşsiz bir yolculuk .Kafka yı derinlemesine anlamak isteyenlerin başucu kitabı olacak özel bir kitap.

Bence dünyanın en güzel ihanetine örnek gösterilecekse bu kitap gösterilebilir.

Kafka nın güvendiği ve ben ölünce bu karalamaları yak diye vasiyet ettiği arkadaşının Max Brod un maalesef Kafka nın vasiyetini yerine getirememesinden dolayı elimize çok da iyi olmasada ulaşmış olan edebi bir eser... Ben Max Brod a kızmak yerine hatta onu suçlamak yerine bize bu eseri sakladığı için teşekkür ediyorum.

Çünkü bu kitapta karşıma bambaşka bir Kafka çıktı , hiç beklemediğim bir karakter bir kişilik çıktı.

Bir çırpıda okuduğum ama çokça da düşündüğüm acaba böyle mi anlatmak istedi yoksa başka türlü mü diye kendimi çokça sorguladığım tadına doyamadığım bitince keşke biraz daha yazmış olsaydı dediğim bir eser.

Bu eser aslında bir günlük havasında onun için diğer eserleri gibi fazla bunaltıcı değil lakin Kafka okumak ve anlamak için biraz kitaplarla haşır neşir olmak gerekirken bu eseri herkes okuyup anlayabilir... "Bu özlem nereye sürükleyecek bizi ? Kazanmak ya da yitirmek bir şeyleri? Anlamsız içeriz külleri Sonra boğarız babamızı Bu özlem nereye sürükleyecek bizi?..."

Mavi Oktav Defterleri; Kafka’nın pek bilinmeyen bir eseridir. Ben çok zevk alarak okudum hatta kitabı daha önce okumama rağmen tekrar okudum. Kitapta neredeyse her sayfada bir cümleyi çizdim çünkü hepsi birbirinden değerli tespitlerdi.

Kafka' nın ardından kalan sekiz tane aforizmalardan oluşan defterler. Anılara dönüşü, günlük izlenimleri, taslakları, yarım kalanları; Kafka' nın bitiremediği üç noktaları.
Vurucu bir cümleyle başlar kitap:
''Her insan kendi içinde bir oda taşır.'' Tek cümle ve dünyanın anlamını sığdırmış Kafka bu cümleye.
Kendini olduğun şey yapmak için iç dünyanı gözlemlemek. Kafka' nın çokça değindiği durum, dış dünyadan çok ruhsal dünyanı, değişimini gözlemlemek.
Tamamlanamamış, derinlikli, ince düşünceli, Kafka' nın zihnini, benliğini kaleme aldığı, irdelediği bir deneme kitabı.

Belkide kafkanın en öenmli eseridir ne yazık ki tamamlanamadan yaşama veda eden yazarın notları yakın arkadaşının emeğiyle gün yüzüne çıkmıştır gerçekten de kafka kendinden sonraki birçok nesli etkilemede büyük bir öneme sahiptir, çok kısa ama dolu dolu bir kitap

İnanılmaz bir yazarmışsın sen Kafka!!! Bu kitap aslında çok ince ve tamamlanmamış bir kitap ama buna rağmen okadar derin ki içindekiler. Bir çok aforizma var içerisinde, üzerinde düşündüren felsefik yaklaşımlarla dolu.Kafka kitapları okurken zaten detaylı düşünmemek mümkün değil. Size tam anlamıyla beyin jimnastiği yaptırıyor.Kafka ile tanışmayanlar kısa sürede tanışmalı, tanışıp bu kitabını okumayanlar da kesinlikle okumalılar..

Bir çoğu aforizmalardan oluşan kitap, Kafka'nın kitaplarının karalamaları niteliğinde ve küçük öyküler de yer almakta. Kafka merakı olanların okuması gereken bir kitap.

Dönüşüm sonrası okuduğum 6. Kafka kitabı ve hiç okumasaydım dediğim tek kafka kitabı. Sağdan soldan toplanan notlar bir araya getirilirse olacağı budur. Beğenenler de çok olmuş ama ben gerçekten çok sıkıldım ve zamanımın boşa gittiğini hissettim. Zaten Kafka kitaplaştırmamış ki onun da suçu günahı yok aslında.