Kazaklar Lev Nikolayeviç Tolstoy

Tolstoy’un ilk kitabı olmasından dolayı okumaya karar vermiştim. Olay yoğunluğunun az olduğu, uzun betimlemelerle kır yaşamının güzel bir şekilde işlendiği ve baş karakter Olenin etrafında psikolojik iç tahlillerin de yer aldığı bir kitap. Yaşar Kemal’in İnce Memed’ine çok benzettim kitabı. O tatlı dilin güzelliği ikisinde de var. Bir de iki kitapta işlenen kültürlerin benzerliği var. (bkz: Kazaklar, Türkler)

Sonuçta Tolstoy okumaya karar veren bir okur için, dilinin ve konusunun yormaması da hesaba katılacaksa, iyi bir başlangıç kitabı olacaktır.

Kafkasya'da yaşayan Terek Kazakların yaşayışları, gelenekleri üzerine kurulmuş bir eserdir. Sürükleyici bir anlatım vardır. Tolstoy'un en güzel romanlarından biridir. Kitaplığımdaki en değerli kitapların başında gelir ki 1966 basımına sahibim, cilt kapağı, sararmış sayfaları bir harika...

Kitabın son sahnesi beni bitirdi abi derin düşünüşlere soktu yüreğimi kitap bitince müslüm baba dinlemeye başladım ve şuan 70li yılların damar parçalarını dinliyorum kitap o derece okumalısınız .

"Kim mutluysa, o haklıdır."

Kitabı pek tutmadım. Daha doğrusu, evet bu da Tolstoy'un yazdığı bir aşk romanı ama bir Anna Karenina kesinlikle değil. Belki de problem bu oldu, yani Anna Karenina-vari bir kitap olmasını beklemiştim/istemiştim, ama öyle bulmadım. Hem hikayeyi hem de anlatımı -nasıl desem- sıradan, yavan buldum.

Zaten laf aramızda, bir romanın yazımı 10 yıl sürmüşse, o kitaba biraz mesafeli durmakta fayda olabilir. Yani hikaye akmamış belli, yazarı önüne katıp sürüklememiş onca yıl. Genelleme yapar gibi oldu (hiç haz etmem), bu yorumumu pek sevmedim gibiyim aslında ama, bu yine de burada dursun.

Bu kitaptan aklımda kalan sanırım bu cümle/önerme olacak; kim mutluysa, o haklıdır.

Dünya klasiklerinde en sevdiğim yazar Tolstoy ve Tolstoy okumaya başlayacak olanlara ya Kazaklardan ya da İnsan Ne İle Yaşardan başlamasını tavsiye ederim.Kazaklar kitabında Kazak Türklerini ,Çeçenleri ve rusları çok usta bir dille anlatmış yazar.Kitabın içeriğini pek araştırmadım ama o bölgede Kazaklar ve Çeçenler birbirine düşman Ruslar ikisi tarafından da sevilmeyenbir millet ve başkarakter Olenin dışında çok değinilmemişler.Özellikle kitabın en sevdiğim yanı rusların Çeçenleri hiç sevmemesine karşın Tolstoy onların gücünü,iradesini görmemezlikten gelmek yerine çok iyi anlatmış.Çok fazla spoiler vermekte istemiyorum ama okumanızı tavsiye ederim pişman olmazsınız.

EN ÇOK HOŞUMA GİDEN TARAFI OLAY ÖRGÜSÜ VE KAZAKLAR ADI ALTINDA O TOPLUMUN TANITILMA ÇABASIYDI. OLDUKÇA AKICI VE RUH DİNLENDİREN BİR HAVASI VAR. BEYİN YORGUNKEN BİLGİ , GELİŞİM ,PSİKOLOJİ YERİNE BU TARZ AKICI KLASİKLER DAHA İYİ GİDER DİYE DÜŞÜNÜYORUM.

Betimlemeleri oldukça güzel,büyük bir keyif aldım okurken.Klasiklerin hakkında düşünülenin aksine sıkılmadan okunabilecek bir kitap.Okunması gereken bir kitap herkese tavsiye ederim

Tolstoy'un on yılda yazdığı kurgusunu ve adını birkaç kez değiştirdiği genelde bilinenin aksine bence bir tarihi roman olmayan kişisel bir arayışın romanıdır. Moskova'nın aristokrat çevresinden uzaklaşan Olenin'in bir çeşit kişisel sorgulamasıdır. Romanın otobiyografik özellikler de taşıdığı düşünülürse Maryana ile Olenin arasındaki ilişki, bu ilişki hakkında Olenin'in gelgitli yaklaşımları daha bir anlam kazanır. Eşi Sofya'nın Kazaklar ve özellikle Maryana hakkında günlüğüne yazdıkları da önemlidir bu açıdan. Tolstoy'un sonraki hayatı bir gelgitler ve arayış içerisinde geçmiştir. Kazaklar da bu hayatın erken bir hulasasıdır belki de.
Kitabı özellikle İletişim Yayınları baskısından okumanızı tavsiye ederim. Birer önsöz ve sonsözle çok daha güzel oluyor okuma tecrübesi.
Ancak baskıda birkaç tane kelime hatası (tapaj) vardı bir yerde de küçük bir tekrar. Türkçe baskıdansa editörün biraz daha dikkatli olması gerekir.

Tolstoy'un bu Kazaklar romanında bildiğimiz Müslüman Türk Kazaklar değil, Hristiyan Slav Kazaklar dahildir hikayeye bu da bizim okurumuza belki biraz hayal kırıklığı yaşatabilse de hikayenin niceliği herhangi bir olumsuz yargının çok önüne geçiyor. Hikayedeki Tolstoy'un doğa tasvirleri öylesine renkli ve canlı ki okur resmen Kafkasya Bozkırlarına gezintiye çıkıyor, temiz hava soluyor, avlanıyor ve aslında okur da yazar gibi Kazaklar'ın hayatını kıskanıyor. Olenin, Yeroşka Amca, Lukaşka, Ustenka, Beletski; bu insanlarla tanışınız, güzel Maryana'yı seviniz, Kazaklar'ı okuyunuz...

İçinde Çeçenlerin de geçmesi beni kitaba en çok çeken şeydi. Anlatılan öyküye baktığımdaysa Tolstoy'un her şeyini fakirlere dağıtmasının ardındaki fikirlerini gördüm. Rusların karakter tahlillerini hep başarılı bulurum zaten. Bu kitapta da iyi iş çıkarılmıştı. Yine de zaman zaman olayların durgunluğu sıkmadı desem yalan olur.