Hayat +10
Bir yil, sadece bir yil. Bir yilda insan tamamen degisebilir mi? fikirleri, düşünceleri, ufku, öz güveni, hayatta bakis acisi...
Bunlar bende tamamen değisti.
Su an sanki hayatta yeniden doğmus gibiyim.
Bunlari bana baska biri anlatsa cok garipserdim ama su an yazdıklarımın tamda içerisindeyim. Adeta ruhumun derinliklerinde yasiyorum. Daha derin düşüncelere dalıyorum ufkum cok genisledi. Hayatta artik 180 degil 360 derece bakiyorum.
Bu yil ciddi anlamda 2 ay da bir büyüdüğümü fark ettim hayatti su an bambaska bir sekilde tanımliyorum.
Bir insan 17. yasini nasil geçirir tam olarak bilmiyorum ama ben herkesin eğlenerek surda burda olmasi gerektigini düşündüğü o yaşı, hayatta suraya kadar gelipte yaptigim hatalardan ders çıkararak hayattin bana 6 yilda veremeyecgi o tecrubeleri edinerek gecirdim. Ve var oldugum surece de o 17. Yasimi doldurdugum verimliligi kalan ömrümün hepsine yansiticam.
Düşünüyorumda eskiden, cok değil bir kac ay once, ne cok kapilmisim su 3 günlük dunyaya Allahtan dua ederken hep dunyalik seyler istemisim belki bunlardan daha tam olarak kurtulmadim ama şunu da biliyorum ki eskiisi gibi degilim arada cok fark var ve nefes aldigim surece o fark daha da açilicak
4 yaşındaki Çocuklar Yetenek ve Keşif Başlıyor!!!!
'4 yaşındaki çocuk kuralları gerçekleştirirken zorluk yaşamakta haklıdır çünkü 'Ah! Demek ki kural buymuş.' demek de zorluk çekebilir. Bir yetişkin için kaybetmek veya başarısız olmak önemli değildir. Ama eğer anne veya baba başarısızlık şeması hakimse hiçbir şeyi başaramayacağına inanılmış veya hata yaptığında çözüm üretme becerisi anne ve baba tarafından elinden alındıysa bu dönemde çocuğunun hayatını alt üst eder ve hasarlar vermeye başlar. Yararlı bir ebeveyn değil, artık çocuğunun keşfetmesi için imkan tanımaz ve kötü ihtimalleri söyleyip ve konuşup gelecek için bu kötü planlar gerçekleşmeyecek olaylara önlemler almaya başlar.... Normal bir ebeveyn başarısızlıktan korkmaz, bir yetişkin için kaybetmek çok önemli değildir. Çözümü mutlaka vardır, ama 4 yaşındaki çocuk için başarısız olması veya hata yapması onun için bir felakettir.'
Avrupa Yakası 'nı defalarca ama defalarca izlemiş Gülse Birsel' e her seferinde aşık olmuş biri olarak, şu anda da neredeyse her cümlesinde yeni bir aşk yaşıyorum, ve aşk yaşayacak hala bir şeylerin olmasına şaşırıyorum :) iyi ki yazmışsın be ablam <3 keşke ilk kitabının varlığını bu kitabı okurken öğrenmeseydim sndndnd 
Beni Gözünüzde Büyütmeyin!
Ben Senden Önce Ölmek İsterim
Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
Iyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
03.06/Fakat Asla Ümitsizliği Değil...
Merhaba güzel sevgilim :). Nasılsın? Bak bizim günlerimiz başladı. Bugünü hatırlıyor musun? İki sene önce bugün yaşadıklarımızı hatırlıyor musun? Ben unutmuyorum. Tır parkını hatırlıyor musun sevgili? Dere kenarını hatırlıyor musun, orada annenle telefonda konuştuğunu hatırlıyor musun? Teyzenlere yakın olduğunu söylemiştin, o yüzden oranın uygun
Ben şerefsizlik gördüm ama ilk defa bu kadarını yaşıyorum bayim . Yüzüne gülen her insana ayni samimiyeti yaşatabilen iki yüzlü insanlardan ne beklenilirdi ki zaten..
Ben bi nevi rahibe hayatı yaşıyorum uzun yıllardır.
Yapayalnızdım.Düşüncelere daldım.Ruhumu sükunete kavuşturmaya çalıştım.Yaptıklarımı gözümün önüne getirdim,hiç pişman değildim.Ama insanın istemediği halde rahibe olmasından daha kötü bir şey olamazdı bence.
Denis Diderot
ibrahim, baltanın suçu yok; kırılmak puttan eskidir / mazlum mengüç
"ibrahim, kırılmak puttan eskidir bilmiyorsun.
beni olmamağa tabancaladılar; hiç okyanusum olmadı, hiç kendim ibrahim çinde hiç ablam
beni bir yaşamakla dağladılar ki sorma, beni ağlatarak anamın karnından
beni doğarak öldürmenin yolunu buldular.
bu ağ
bu dağ damağ
bu huma kalmağla ben sorma ibrahim;
onca sene koca yaptım gözleri şeyh
Türkiye de yaşıyor olmak beni kayıtsız ve umursamaz biri hâline getirdi. Bu kayıtsızlık bazen bana büyük bir sorun gibi, bir yük gibi geliyor ama çoğunlukla fayda sağlıyor... Mesela hiçbir konuda hiçbir türden bir beklentiye girmiyorum, hiçbir şeye şaşırmıyorum veya sevinmiyorum. Çevreden bağımsız bir şekilde, kendi yarattığım dünyada yaşıyorum. Kısaca sevmediğim bir düzen içindeyken, bu iğrenç düzenin bir parçasıyken sevdiğim şeyleri yapmaya ve psikolojik durumumu korumaya çalışıyorum...
bir kaç bir şey yazacağım. ben , yaşıyorum. bunu öylesine laf olsun diye söylemiyorum. yepyeni duygular tattım. yeni insanlar girdi hayatıma , sonra çıktılar. ben onların hayatına girdim, sonra arkama bile bakmadan çıktım. sonra bunun normal bir şey, yani insanın insandan gitmesinin normal bir şey olduğunu öğrendim. kendimi tanımaya başladım.