Kör değilim.
Zor olmasa gerek amanın oyup çıkarması gözlerini,
hiç bir güzelliğini görmemişken o gül cemalinin.
Gecenin şarkısı bu olsun
Yine mi güzeliz, yine mi çiçek?
Hamdolsun
Taze mi bitti topik
Canın sağolsun
Amanın yine mi güzeliz, yine mi çiçek?
Hamdolsun
Altınbaş kadehe yağ gibi dolsun
Türkü-Mani
Atladım Girdim Bağa
Atladım Girdim Bağa
Tek Tek Bastım Yaprağa
O Yar Benim Olmazsa
Vallah Girmem Toprağa
Amanın İmanım Top Şeker
Ohne Heimat-Nietzsche (Tercüme)
Daß ich einst soll sterben,
küssen muß den herben
Tod, das glaub ich kaum.
Zum Grabe soll ich sinken
und nimmermehr dann trinken
des Lebens duft’gen Schaum?
Heidideldi!
Verlaß mich nie,
mein Glück, du bunter Traum!
Demek bir gün öleceğim,
Ve o acı ölümü öpeceğim.
Buna inanmak çok zor ama
Batacak mıyım ben mezara?
O hayatın tatlı şarabı
Değemeyecek bir daha
Şu dudaklarıma! Amanın!
Beni terketmeyin sakın
Bahtım, o renkli rüyalarım.
Kaynak: Nietzsche'nin Günlükleri, Tarih 12.08.1859
Şimdi; adamın umrunda mı değil mi anlamadım ama o aradaki "amanın" dedirten kafa sesi güzel. Hatırlatılınca, hatırlayınca iliştiriverdim şuraya.
youtu.be/38emwEb3IA0
Lise Yılları, Yarım Simit, Yarım Kalan Namaz...
Sabah ofise gelince çalışan arkadaşlarımızın birisinin masasındaki yarım simidi görünce aklıma geldi lise anıları. Yarım simitle lise anısı mı olurmuş demeyin ha, nele neler. Anlatayım efendim.
1990’lı yılların ilk yarısına denk gelir benim lisede okuduğum yıllar. ( O zaman doğan çocuklar şimdi otuzuna gidiyor ya, amanın! ) Ordu’da Teknik