Eskiden sadece Amelie'ye benzetirdim. Şimdi izlediğim her filmin başrolü o.
Öyle durumlar vardır ki, insan sadece kendine güvenmelidir.
“Tenin kelimelerle kaplı.”
“Oku o vakit.”
Koestler, bu dünyada en çok insan ölümüne sebebiyet verenin lisan olduğunu söylerken haksız değil.
Ne zamnan aşk, başarıya ulaşmış gibi görülebilir?
“aşkın saf gerçekliğinin büyük bir lütuf, başka her türlü gerçeğin silindiği bir mutlak uyanış hâli olduğu…”
“biri için deli divane olabilme yeteneği”
i have thatKitabı okudu
Yalnız büyüyen bir çocuk olarak Amélie çoğunlukla mutlu olma isteğini ve ihtiyacını görmezden gelmektedir. Doğrudan kendini mutlu etmek için kendi hayatında etken bir rol üstlenmek yerine başkalarının hayatına neşe getirerek dolaylı yoldan mutlu olmayı sürdürmektedir.
Amélie
“Küçük Amélie, senin camdan kemiklerin yok. Hayatın darbelerini alabilirsin. Eğer bu şansın geçmesine izin verirsen eninde sonunda senin kalbin de benim iskeletim kadar kuru ve kırılgan olacaktır.”