Anadolu'nun kadim geleneklerine göre her acının ilaci yemekti. Ne kadar üzüntülü bir
olay yaşarsan yaşa, yemek tedavi ediciydi.
Antakya 'da anneannem öldüğü zaman komşular bir ay evde yemek pişmesine izin vermemişlerdi. Yemek hep 'ölümüşlerin ruhu için'
yeniyordu. Sanki ruhlar, besinlerden yararlanacak gibi.
Sayfa 379