"halk onları seçiyor, görmüyor musun? -
... seçiyor, çünkü onların, bir önceki diktanın karşıtı olduğunu sanıyor.
Öyle takdim ettiler kendilerini."
Bu gece yalnızım onlar gelmeyecek
Sapa bir yerindeyim umutsuzluğumun
Bilgi Yayınevi 1995 Sayfa: 20
Yalnız ve sessizce çıkabilmek için en son yolculuğuna da
Bin yelkenliye git kaybol okyanusun dağdağalı ufkunda
Başkasının doğrularına ne kadar sahip çıkayım desen de sen
Nasıl olsa öleceksin kendi yanlışlarının doğrusunda
Bilgi Yayınevi 1996 Sayfa: 78
Osmanlı toplumu yarı sömürge bir toplum olduğundan, ancak işbirlikçi bir komprador burjuvazisi oluşabilmiş. Ulusal burjuvazisi yok, olmayınca ulusal kültürü de olmuyor elbet, zaten ulusal demokratik devrimini emperyalizmle olan bir çekişmeden yararlanarak yapabiliyor, yapan da bürokrasinin, eşrafın, aydınların oluşturdukları bir tarihsel blok, müdafaa-i hukuk cemiyeti onun örgütü, kuvayi milliye de silahlı organı! Sonunda topluma egemen olan bürokrat devrimci kadro Osmanlı kültürünü yadsıyor, ümmet kültürü sayıyor bunu, ne var ki ulusal bir burjuvazisi olmadığından ulusal bir demokratik kültürü var edememiş, doğan boşluğu kapatmak için folklora başvuruyor: divan şiiri ve musikisi sarayındır, halk şiiri ve musikisi halkındır, biz ikincisinden yanayız ayırımı öyle doğuyor işte, halkevleri ve köy enstitüleri aracılığıyla da yeni yetişen, sınıfsal ve ciddi çözümlemelerini yapmadan osmanlıya kafa tutmuş herkesi toplumcu ve ilerici, halktan yana bir sanatın temsilcisi sanıyoruz. Çoğunda da aldanıyoruz. Folklorü ham haliyle ulusal aşamasında bir toplumun kültürü saymakla aldandığımız gibi.
Bilgi Yayınevi 1994 Sayfa: 158
bir gece sabaha karşı
en kilitli kapılarım açılacak
yalnızlığımdan çıkıp gideceğim
ne sensiz kalırsam korkusu
ne kitaplarda okuyup altını çizdiklerim
ne alkol tutabilecek beni
ne ölüm telaşı
Sayfa 127 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
yenik de olsak
dağları aydınlatan bizim gözlerimizdir
bugün yenik de olsak
yarın yeneceğiz
Sayfa 107 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları