“Kaldı ki burası dünya. Burada bir şeyler hep yarım kalacak.”
…Biliyorum ve seni bekliyorum Tolganay, ama bu defa da yalnız geldin değil mi?
-Gördüğün gibi yalnızım, hep yalnız….
Sayfa 8Kitabı okuyor
İnsanların savaşa gitmek için düştükleri yollarda acılar, acı yakarışlar kalıyordu..
"Hayat niçin bu kadar karmaşık, bu kadar anlaşılmaz?"
insan kendini gösterecek bir şey yapmazsa, yavaş yavaş unutulur gider.
Savaşın öyle lâf olsun diye anlatılacak bir konu olmadığını, uyumak için bir peri masalı dinler gibi dinlenemeyeceğini çok açık bir şekilde anlatmış oluyordu.
İnsan birini seviyorsa, bu sevginin gerçek boyutu ancak ayrılık sırasında anlaşılır.
Sayfa 19 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
"Zamanın bu kadar çabuk geçmesi korkunç bir şey, daha düne kadar sümüğü akarak yalınayak dolaşan çocuklar, askerlik çağına gelmişler bile! Hayatın zevkini tadamadan savaşa gidecekler! Ey kahrolası Cermen, ne zaman bırakacaksın yakamızı?"
Sayfa 18 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
İnsanlar eskisi gibi yaşamıyor artık.
Sayfa 17 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu