Şiblizade Ahmet Çelebi’nin Sihirli fırçasından çıkma suretimi karşıma aldım:Tuu yüzüne gafil Ahmed, diye bağırdım, başkalarınca işlenen günahları bırak, önce kendi günahlarının hesabını ver!!
Sayfa 68 - Kapı
Sultan Cem, abisi Mustafa’yı anlatıyor
Ne diyecekti?? Nizamı alem… Kardeşleri, evlatları, onların günahsız çocuklarını Nizam ı aileme kurban etmek ne demek? Cenabı Hak, İsmail’i kendisi için kurban etmek isteyen İbrahim’e izin vermeyip onun yerine bir koç göndermedi mi? Kim bilir kaç rüyamda cellatların yay kirişlerini boynuma dolanmış hissedip çığlıklar atarak uyandım. Bu yüzden içimde yavaş yavaş bir katilin şekillendiğini hissetmeye, Mustafa öldükten sonra diğer Ağabeyim, Beyazıt’ı ölümü hak eden can düşmanım olarak görmeye başlamıştım.
Sayfa 72 - Kapı
Sultan Cem, abisi Mustafa’yı anlatıyor
Padişah olursa herhalde ilk işi, öteki ağabeyim Beyazıt’ı, beni ve bütün oğullarımızı boğdurtmak olacaktı. Pederim Fatih Sultan MehmetHan tahta geçer geçmez kundaktaki kardeşi Ahmet’i gözünü kırpmadan boğdurtmadı mı? Hep merak etmişimdir, kundaktaki bir bebeğin canını aldığı için vicdan azabı çekmiş, kabuslar görüp uykuları kaçmış mıdır?
Sayfa 71 - Kapı
O renkten renksiz gibiyim.
Gazzali, uykudayken bize çok mantıklı gelen rüyaların uyandıktan sonra nasıl saçma olduğunu anladığımızı, dünyanın da hayat dediğimiz bu uykudan uyanınca aynı şekilde saçma gelebilecegini söyler.
Gustav Mahler, "Gelenek küllere tapınmak değil, ateşi canlı tutmaktır." demiştir.
Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevi öksüzlüğe mahkum etmiş demektir; hüsranına ağlasın!
"Ne kadar benzemezmişim ben bana."
Sayfa 81 - PeyamiKitabı okuyor
Bitkilerle ilgili bu kadar ayrıntılı benzetmeler sanatkârın dikkatini görünen dünyanın ardındakine ulaşmak amacıyla tek tek objelerde toplama iradesinin bir sonucudur.
Sayfa 122Kitabı okuyor
"Düşünün, senelerce her an cellat korkusuyla ecel terleri dökerek yaşasanız, sizde de ne akıl kalır ne fikir! Evet, İbrahim Han, kendisini boğmaya geldiklerini zannedip 'Bana mekr ü âl idersiz, bana taht u saltanat gerekmez! Karındaşım sağ olsun!' diyerek odasından çıkmak istemedi. Bunun üzerine anası Kösem Valide Sultan gelip kapıyı kırdırdı, Murad'ın irtihal ettiğini yemin billah ederek söylediği halde inandıramadı. Sonunda Valide Sultan ve Kapıağası çaresiz kalıp biçareyi kollarından tuttular, sürükleye sürükleye Murad Han'ın odasına götürüp naaşını gösterdiler de öyle inandı!”
Sayfa 201 - Evliya ÇelebiKitabı okudu