''İstediğimiz şey, öteki parçamızın istemediği şeydir!''
Yabancı bir gezgini yanlış yola yönlendirip onu orada tek başına bırakmak zalimce bir davranış da, insanın kendi içindeki patikalarda kaybolmasina neden olmak daha masum olabilir mi?
Sayfa 8Kitabı okudu
"Parmağımı varoluşa batırıyorum — hiçbirşey kokmuyor. Neredeyim? Dünya denilen bu şey nedir? Beni buraya kandıran ve şimdi burada bırakan kimdir? Dünyaya nasıl geldim? Niçin bana danışılmadı?"
Dışarıda yol alan gezginin bir avuntusu vardır, ilerledikçe etraftaki görüntü değişir ve her değişmeyle içinde bir çıkış yolu ümidi doğar; kendi içindeki yollarda ilerlemeye çalışan biri için durum farklıdır, dar bir bölgeye sıkışmıştır; dışına çıkamayacağı bir döngüye düştüğünü çabuk fark eder, onun durumu daha vahimdir. Daha entrikacı bir kafa yapısı tasavvur edemiyorum, kendi derinliklerinde kaybolmuştur, vicdanı uyanmaya başlayıp bu dipsiz karanlıktan kurtulmak istediğinde ise, tüm algıları kendi iç dünyasına doğru bükülmüştür bile. Bu tilki ininin bir sürü çıkış kapısı olabilir, ama bir işe yaramaz; korkuyla irkilmiş ruhu gözüne çarpan her gün ışığını bir çıkış yolu sanır, ona yönelir ve hep bir giriş bulur, şüpheleri onu kovalarken dehşet içinde arar da arar; yeni bir çıkış arar, bir giriş bulur ve her defasında tekrar tekrar kendi içine doğru döner.
Mutsuz ayna genç kadının görüntüsünü yakalayabilir, fakat genç kadının kendisini değil, talihsiz ayna genç kadının görüntüsünü mahreminde tüm dünyadan saklayamaz, aksine başkalarına ve benim gibilere ifşa edebilir. Bir erkeğin de böyle bir yaradılışa sahip olması ne acı! Lakin bu yaradılışta bir sürü insan yok mu? Başkalarına gösterdiklerinin haricinde hiçbir şeye sahip olmayanlar. Sadece yüzeyi idrak edebilenler, özü değil. Ve öz kendini göstermeye yeltenince de her şeyi kaybedenler, tıpkı bu aynanın ona yüreğini bir solukta ifşaya hazır genç kızın görüntüsünü kaybedeceği gibi.
"- Anılar sırf bir koruyucu kılıf değil, aynı zamanda bir nevi şiddetlenme, genişleme ortamıdırlar, anıların içine işlediği her şey iki misli gibi görünür. - İnsan sık sık kitaplarda, bilhassa ilahi kitaplarında küçük bir çiçek bulur - onun orada muhafaza edilmesinin sebebi o anın güzelliğidir, ama anısı çok daha güzeldir."