Fahrettin paşa
"Malûmunuz olsun ki, kahraman askerlerim Islâm âleminin gözbebeği olan Medine'yi son fişeğine, son damla kanına, son nefesine kadar muhafaza ve müdafaaya memurdur. Buna, askerce ant içmiştir. Bu asker, Medine'nin enkazı içinde ve nihayet Ravza-i Mutahhara'nın altında kan ve ateşten örülmüş kızıl bir kefenle gömülmedikçe Medine kalesinin burçlarından ve Mescid-i Saadet minarelerinden Türk 'ün al bayrağı alınmayacak tır."
Bizi bilenler bilir. Bilmeyene kendimizi anlatmak zordur.
Sayfa 102Kitabı okudu
El Hamd..
En ümitsiz anlarımızda ümitvar idik. Çünkü Peygamber Efendimiz'in kabri başındaydık. Onun manevi gücü, tükenmek üzere olan gücümüze eklenince yeniden doğardık... Gayrete gelirdik. Ümidimiz her dem büyür ve çoğalırdı.
Kartallar yüksek yerleri severmiş... Medine'den sonra burası... Ya daha sonra neresi? Ben ki en sıkıntılı günlerimi, en zor günlerimi Medine'de geçirmişim. Sıkıntı mı? Ah keşke o sıkıntıları hep çekseydim. Yine aç kalsaydık. Kurşunumuz bitseydi, çekirge yemeye hep devam etseydik de al bayrağımız Medine kalesinin burçlarından inmeseydi...
Ey gökte dalgalanmakta olan al bayrak. Nice kalelerden indin, vatan toprağından söküldün. Ama burada bir nefer kalıncaya dek dalgalanmaya devam edeceksin. Bu sözü seni üç kıtaya taşıyan evlatlarının torunları veriyor. Sana kurban olanların ve kurban olmayı göze almışların sözü var. Bizler, yüz yıllar önce kurban yapılmak istenen İsmail'in kesmeye götürürken hissettiği tevekkülü ve sabrı yaşıyoruz ...
Ey bu billur gökyüzünün nazlı süsü, ziyneti... Yedi kandilli Süreyya'sı... Sen bize, biz sana muhtacız. Birimizden birimiz eksik olursa, hayatın anlamı kalır mı? Eğer seni görmeden soluk alacaksam, ciğerlerimdeki hava bile bana haram olsun!"
Cüret, cesaret... Hem de bu yaşta... Kurt yavrusu da Kurt olur.
Sayfa 21 - Timaş yayınlarıKitabı okudu
