Ağlayamayacak kadar kuvvetli, gülemeyecek kadar zayıfız.
Allah her şeyi gönlümüzce olduruyor; ama bizim gönlümüz ne âlemde? Gönlümüzün şerri değil de hayrı istediğinden ne derecede emin olabiliriz? Olamıyorsak, ilk isteyeceğimiz hayrı ve şerri tefrik edebilecek bir gönül olmalı değil miydi? Neden her şeyin gönlümüzce olmasını istiyoruz da istemesini bilen bir gönlümüz olmasını istemiyoruz?
Sayfa 25
Hemde en tehlikelisi
Yarı câhil tehlikelidir, çünkü o yarım yamalak haberdar olduğu şeyden tam bilgi sahibiymiş gibi konuşur.
Aynayla bitişirsem kendimi göremem.
Her insanda bir âlemin bütün vasıfları vardır.Bu vasıfların bazıları yerine yahut zamanına göre tebarüz ve tebellür eder, bazıları ise saklı durur ve şeklini bulmamış halde uykudadır. Netice itibariyle her insan kendi başına bir kâinat, bir âlemdir ve Allah âlemlerin rabbıdır.
_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
Neden her şeyin gönlümüzce olmasını istiyoruz da istemesini bilen bir gönlümüz olmasını istemiyoruz?
ağlayamayacak kadar kuvvetli, gülemeyecek kadar zayıfız.
Sayfa 52
Ağlayamayacak kadar kuvvetli, gülemeyecek kadar zayıfız.
Ağlayamayacak kadar kuvvetli, gülemeyecek kadar zayıfız.