Halkımız emperyalizmin kıskacı arasında zulmün yumruğu altında inim inim inliyor. Bunlarsa hala, yok “Özel Kalkınma Mantığı”, yok bilmem ne diye nutuk çekiyorlar...
Sayfa 170Kitabı okudu
Kendimi dinliyorum. Ne öfke ne sevda. Hiçbir şey yok. Karışık bir yürek. Orada neler olup bittiğini ayırdedemiyorum.
Sayfa 186Kitabı okudu
İki yanağımdan öpüldüğümü duydum. Bıyıklarımın iki yanına birer çiçek asılmış da, onları düşürmek istemezmişim gibi kıpırtısız kaldım.
Sayfa 187Kitabı okudu
"Ağla be ulan! Ağla hergele! Ağlayamadan insan mı olurmuş?"
Sonra sarıldı bana. Yutkundu o da. Öksürdü. Leblebiler boğazında gıcık yapmıştı sanki. Oysa, gözpınarlarında yaşlar.
Sayfa 202Kitabı okudu
Hiç bilmiyordum. Dinlendirici, yatıştırıcı bir yüzü varmış. Yüz çizgileri... Hiç bilmiyordum; örselenerek güzel. Bu sözü bir yerde okumuştum. Çok sevmiştim. Kitapta altını bile çizmiştim. Örselenerek güzel olmaya da karar vermiştim galiba.
Sayfa 322Kitabı okudu
Benim asıl ümidim ümitsizliğimdir! Mutluluksa mutsuzluğun bilincinde olmaktır.
Sayfa 45Kitabı okudu