“…İnsanın evrenselliği pratikte bütün doğayı kendi organik olmayan bedeni kılan evrensellikte ortaya çıkar; çünkü doğa 1) dolaysız bir yaşama aracı, 2) kendi yaşam etkinliğinin gereci nesnesi ve aracıdır. Doğa insanın organik olmayan bedenidir, yani insan bedeninin kendi olmayan doğa. İnsan doğayı kullanarak yaşar demek, doğa onun bedenidir ve ölmemek için onunla sürekli bir ilişki içinde olmalıdır anlamına gelir…”
Sayfa 51 - YKY
Başka bir deyişle, (Amerigo bir tanımlama yapmaya uğraşıyordu) insanın küçücüklüğünü kabul ederek kendi olumsuzluğunu ve hiçliğini, bütün yitirilenlerin iptal edildiği aynı hesaba katmak ve tüm yazgıları temize çıkaracak olan tek şey olan bilinmeyen sona baş eğmek.
Sayfa 41 - YKY
“Tanrı’ya gönül borcu.” Başlarına gelen felaketler için mi? Tanrıbilimden pek anlamayan Amerigo, Voltarire ve Leopardi’nin doğanın cömertliği ve Hakkın inayetine karşı tartışmalarını, sonra da -tabii- Kierkegaard’ın ve Kafka’nın insan aklının erişemeyeceği gizemli, korkunç Tanrı’sını düşünerek sinirlerini yatıştırmaya çalışıyordu. İnsan gözünü dört açmazsa, burada seçim dinsel bir törene dönüşüveriyordu.
Sayfa 40 - YKY
Daha uyanık olmak gereken durumlar, bir doktor raporuyla belgelenen yarı kör, felçli ya da elleri olmayan birinin bir başkasıyla (genellikle bir rahibe ya da papaz) birlikte kabine girmesi ve onun yerine oy pusulasına bir başkasının “x” kondurmaya kalkıştığı zamanlardır. Bu yöntemle, gözleri görseydi ya da elleri tutsaydı bile herhangi bir ayırım yapamayacak ve hiçbir zaman oy veremeyecek birçok zavallı, gerçek birer seçmen sayılıyordu.
Sayfa 41 - YKY
One reads alone, even in another's presence.
"Bütün bu yolculuklar geçmişini yeniden yaşamak için mi?" diye sordu bu noktada Han. Şöyle de sorabilirdi aslında: "Bütün bu yolculuklar geleceğini yeniden bulmak için mi?"
Şöyle cevap verdi Marco: "Başka yer, negatif bir aynadır. Yolcu sahip olduğu tenhayı tanır, sahip olmadığı ve olmayacağı kalabalığı keşfederek."
Sayfa 76 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
