Ya Rab! Balçıktan yapılmış beden evi nerede? Can evi, gönül evi nerede? Ben, buradan bıktım; asıl şehrimi, vatanımı arzu ediyorum!
Ey gönül; galiba sen, işin farkında değilsin! Sen, asıl kendi şehrinden sürülmüşsün; sen, burada gurbettesin!
"Ey Allah'ım! Benim ailem nerede; soyum sopum nerede?" diye feryatlar içinde, kalmışım şu kirli dünyada!
Ya Rab! Şehrime geri dönseydim de, padişahımın merhametini, o şehirdeki dostum, sevgilim olan canların hepsini de görseydim!