Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi: Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar! Neden denizciler böyle çok ağlar ki? Çünkü, dedi, yolculukları bitmez… Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!
Sayfa 64 - Cumhuriyet Yayınları, 1. Basım, 2001, Çeviri: Arif ObayKitabı okudu
Birgün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi: Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar! Neden denizciler böyle çok ağlar ki? Çünkü dedi, yolculukları bitmez... Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!
Sayfa 64 - Cumhuriyet Dünya Klasikleri Ocak 2001 Çevirmen Afif Obay
"Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi:
- Deniz tuzludur, çünkü denizciler
durmadan ağlar!
+ Neden denizciler bu
kadar çok ağlar ki? Çünkü, dedi yolculukları bitmez... Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye Gözlerin camını arasıra yıkamak lazım."
MEBKitabı okudu
Deniz neden tuzludur?
Dibi görünen bir derenin kıyısında, sulara bakarken dalıp gitmişe benzeyen bir ihtiyar gördü. Bunca dikkatle neye baktığını merak edip yaklaştı, akan suyun dışında bir şey göremedi.
Şaşkın şaşkın sordu; “Nedir baktığın, dede?”
“Akıp giden hayatıma bakıyorum,” diye karşılık ver di ihtiyar, “akıp giden hayatıma...”
“Üzülme dede, hayatın nereye gittiğini bilir; denize gider, bütün hayatlar denize gider."
İhtiyar içini çekti, “Öyle oğlum,” dedi. “Deniz bunun için tuzludur, gözyaşlarımızdan oluşmuştur.”
Sayfa 25 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bir gün bir çocuğa
sormuştum, deniz neden tuzludur diye.
Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk
hemencecik karşılık verdi:
Deniz tuzludur, çünkü denizciler
durmadan ağlar! Neden denizciler bu
kadar çok ağlar ki? Çünkü, dedi
yolculukları bitmez... onun için de
mendillerini hep direklere asıp
kuruturlar!
''Deniz tuzludur,çünkü denizciler durmadan ağlarlar! Neden denizciler böyle çok ağlar ki?Çünkü,dedi, yolculukları bitmez...Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü,dedi,daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!''