"İnsanlık hiç ama hiçbir şey bilmiyor. Hiçbir şeyin içinde hakiki bir değer yok ve bütün yapılanlar nafile, anlamsız birer çaba."
Sayfa 33
“Doğal olmayan bir yolla yetiştirilen ürünler, insanların değişken arzularını tatmin edebilir ama insan bedenini zayıflatır ve beden kimyasını böyle gıdalara bağımlı hale gelecek şekilde değiştirirler. Bu olduğunda, vitamin takviyesi ve ilaç kullanılması zorunlu hale gelir. Bu durumun yarattığı tek şey, çiftçiye zorluk, tüketiciye ise ıstıraptır.”
"Tüketici, belli bir şekle sahip, iri, parlak, lekesiz ürünler talep eder. Bu arzuları tatmin etmek amacıyla, beş altı yıl önce kullanılmayan tarım kimyasalları, hızlı kullanıma girdiler. Tüketicilerin, mevsim dışı üretilen gıdalar için yüksek fiyatlar ödemeye istekli oluşları da, yapay yetiştirme yöntemlerinin ve kimyasalların daha fazla kullanılmasına katkıda bulunmuştur. Ama insanların, bu meyveyi bir ay erken yemelerinin ne kadar önemli olduğunu soracak olursanız, gerçek bunun hiç de önemli olmadığıdır ve böylesi bir düşkünlük için ödenen tek bedel para değildir.”
"Arzuların müsrifliği, dünyayı, şu anda içinde bulunduğu zor durumuna sokan temel nedendir… İnsanlık arzularını maddi sahipleniş ve kişisel kazançla tatmin etmekten vazgeçip, bunun yerine manevi farkındalığa doğru ilerlemelidir.”
“Bir dal sapa bile önemliymiş gibi davran ve asla fazladan bir adım atma.”
“İnsanlar daha fazlasını yaptıkça, toplum daha fazla gelişir, ve daha çok sorun ortaya çıkar. Doğanın giderek daha fazla harap edilmesi, kaynakların tüketilmesi, insan ruhunun rahatsızlığı ve parçalanması; bunların hepsine insanlığın bir şeyler başarmaya çalışması neden olmuştur. İlk halinde, ilerlemeye gerek yoktu ve yapılması gereken hiçbir şey yoktu.”