"Gözyaşının bile bir görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış."
Sayfa 54Kitabı okudu
Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.
"Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış."
Sayfa 54Kitabı okudu
Bir tartışma daha olur. Bu seferkinde Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) oldukça üzülür ve bu üzüntüsü yüzünden belli olur. Yaşanan tartışma esnasında Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) içeri girdi ve kendisine bir sergi serilince üzerine uzandı. Hz. Fâtıma (radıyallahu anhâ) bir yanına, Hz. Ali (radıyallahu anh) de diğer yanına uzandı. Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Hz. Ali’nin (radıyallahu anh) elini alıp göbeği üzerine koydu. Sonra Hz. Fâtıma’nın (radıyallahu anhâ) da elini alıp göbeğinin üzerine koydu ve onları barıştırdı. Ardından çıktı. Peygamber’i (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) görenler: “Sen içeri girerken başka bir hal üzereydin, şimdiyse yüzünde bir hoşnutluk görüyoruz.” dediklerinde Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): “Sevdiğim iki kişinin arasını bulunca beni sevinmekten hangi şey alıkoyabilir ki?” karşılığını verdi.
“Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.”
Sayfa 54Kitabı okudu
"Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelen gülümseme için temizlik yaparmış."
