Camus'nün, 'İnsanın zamanla alışamayacağı acı yoktur' sözünü bir kez daha irkilerek anımsadım. Alışan insan değildi; koşulları, direncin yenilmesiydi. Filiz'in çektiklerinin her anını yaşamıştım; ölüm. bedeni birden talana kalkışmıyordu, yaşamın cephelerini alıştıra alıştıra, bir bir işgal ederek geliyordu. Bedenin dayanma gücünü yok eden acı, en başta yaşama sevincini öldürüyordu. Öyle bir an geliyordu ki, ruhu teslim etmek, huzura erme oluyordu. Hasta olsun olmasın, yaşlıların, 'çektirmeden canlarının alınması' yolundaki dualarının özünde bu yatmıyor muydu? Acı çekme duygusu, bedenin herhangi bir yerini saran ağrı gibi azalıyor, çoğalıyordu. Aldatıcı yüzünü gizlemeyi çok iyi bilen umut, en etkili oyununu bu aşamada gösteriyordu. Besili bir keçiyi sarmalayıp kemiklerini çatır çatır kırarak öldüren boa yılanı, verdiği acıyla onu ölüme teslim olmaya gönüllü kılıyordu. O anda, boanın sarmalında kıvranan keçinin ölümden başka kurtuluşu kalmıyordu. Yalnızlığı yaşadığım ölüm gecesinde, acının beni boa yılanı gibi sarmalına aldığı anlarda, belleğime sığınarak kurtuluyordum acılardan. Esli ağıtçıların geriye dönüp güzel günleri anlattıkları gibi, ben de anlatıya sığınarak acılara karşı bir savunma hattı kuruyordum.
Sayfa 295 - Can Yayınevi
Ah, bir erkek olarak belli bir değerlilik işareti yok;
İnsan doğası burada karışık görünüyor.
Çünkü soylu bir babadan olma, beş para etmez
Olanları da çok gördüm, basit bir adamın, esaslı çocuklarını da
Ayrıca, kimi zenginin boş kafasının da
Yoksul bir bedenin içindeki yüce ruhu da gördüm.
Burada bu hak nasıl çözümlenip yargılanacak?
Zenginliğe göre mi? Kötü bir yargıcı getirip oturturdu zengin!
Mülkünün azlığına göre mi? Ama yoksulluğun bir hasta yanı vardır ki,…
Sayfa 20
İki ruhun birleşmesiyle tertemiz bir ruh bu dünyada bir bedende can buluyor ve bedenin ihtiyaçları hariç ruhun istediği tek şey güven, saygı ve sevgi. Ama maalesef insanlar birbirlerinin ruhlarını yaralıyorlar. Ruhu yaralanmış kişilerin bedenleri hasta oluyor. Aslında hasta olan ruh. Beden sadece onun bir yansıması. Bu nedenle bu hayatta en önemli şey ruh sağlığıdır...
Sayfa 47
- Bedenin sana emanet. Ona sevgi verirsen ışık saçar, ona teşekkür edersen titreşimi artar, sana daha uzun süre hizmet eder. Ruh hastaysa beden hasta olur. Bu kadar basit aslında.
+ Ruh nasıl hasta olur?
- Ruhu besinsiz bırakırsan bir süre sonra çöker.
+ Neyle beslenir ki ruh?
- Vivaldi, Mozart, Çaykovski, Miles Davis, Louis Armstrong, Müzeyyen Senar, Aşık Veysel, Da Vinci, Picasso
Sayfa 124Kitabı okudu
