Bruce F. Kawin Mindscreen: Bergman, Godard, and First-Person Film (Zihin Ekranı: Bergman ve Birinci Tekil Şahıs Film) başlıklı kitabına şu soruyla başlar: "Film bir rüyadır - peki ama kimin rüyasıdır?"1 Strindberg uzmanları, Strindberg'in Rüya Oyunu'nu ilk kez sistema bağlamında incelemeye başladıklarında, en çok üzerinde durdukları konuyu şu soruyla özetliyorlardı: "Oyundaki rüya gören kişi kimdir?"2
1. Bruce F. Kawin, Mindscreen: Bergman, Godard, and First-Person Film, Princeton: Princeton University Press, 1975, s. 3.
2. Bkz. Richard Bark, Strindbergs drömspeltecnik-i drama och teater, Lund: Studentlitteratur, 1981.
"Dine olan merakımın entelektüel bir merak olduğunu söyleyebilirim. Bu yöneliş, bilincimin sezgi ve içgörülerimle olan bağlantısını çözümlemenin bir yolunu bulmak içindi."
Şövalye: Bilgi istiyorum, inanç değil, varsayımlar değil, bilgi. Tanrı elini bana doğru uzatsın, kendini açığa vurup benimle konuşsun istiyorum.
Ölüm: Ama sessiz durur o.
Şövalye: Karanlıkta ona doğru haykırıyorum ama sanki hiç kimse yok orada.
Ölüm: Hiç kimse yoktur belki de.
Şövalye: Yaşamak iğrenç bir yılgı öyleyse. Kimse ölümün karşısında, her şeyin bir hiç olduğunu bilerek yaşayamaz.
Ölüm: İnsanların çoğu ölüm ya da yaşamın boşluğu üzerine kafa bile yormaz.
Şövalye: Ama bir gün yaşamın o son ânına varıp karanlığa doğru bakmak zorunda kalacaklar.
Ölüm: O gün geldiğinde...
Şövalye: Korku içindeyken, bir görüntü yaratırız, sonra da Tanrı deriz o görüntüye.