Dün gece seni aradım.
Yastığımla gözlerim nedense bir aradaydı.
Gecenin ilerleyen saatleri ıslaktı.
Nemliydi dakikalar, saniyeler yorgundu.
Akreple yelkovan arasında savaş vardı.
Bizdeki aşkın ve kaderin galibi yoktu.
Belki.
Belki gelecektin, belki de geldin.
Ama yüreğim tutmadı, hatta uyanmadı.
Çare yok, bu sene de birbirimizden ayrı.
Belki de artık birbirimizden farklı.
Alıştıklarımız kendilerinden yoksun artık.
Aslında sevgilim,
Biz bu aşkı çok gerilerde bıraktık.
Ölüm de öldürmüyordu.
Ve ben gerçeğin içinde gittikçe belirginleşiyordum.
Yaralı kalbimdeki gerçekle,
Aklımdaki gerçek birbirinden oldukça farklı.
Kalbim ölmek, aklımsa öldürmemeye odaklı.
Kaderim olan da sendin, kadersiz olan da.
Bende olanlar, sen ve sensizlikten alacaklı.
Seni sevdikçe başka bir dünya.
Hani gözlerinden damlayan mutluluk.
Sen varsan, yüreğimde her şey var.
Şimdilerde bulutların üstünde.
Sana olan aşkım rüyaların içinde.
Bir zaman gelir.
Kirpiklerine ıslak bir hatıra düşer.
Kimler vardır, kimler yoktur.
Orada, gözlerinde birikenler orada.
Aşk mıydı, yoksa ölüm müydü?
Sen sevmiştin, belki de sevilmiştin.
Kimseyi umursamayan gerçektin.
Aslında sen, sevgiye değer verendin.
"Allah'ım kaderimden şikayetçi değilim
aksine bahtiyarım evrende bana da rol
verdiğin için şahsen, Allah'ım bizler senin
falsolu kullarınız, n'olur bizden razı ol.. "