El değmemiş kar ya da kırağının üstünde yürümek bana çocukluğumdan beri hep garip bir heyecan vermiştir. Yeni bir dünya ilk giren kişi olmak gibi, pak, yeni, hiç kullanılmamış, kirletilmemiş bir şeyi keşfetmekten gelen derin, tatmin edici bir his.
Yazları turistler kasabamızın mimarisini ve “eski zamanların büyüsü” diye adlandırdıkları şeyi görmeye geliyor. Büyü neden eski zamanlara ait olmak zorunda?
Sonsuza dek yaşayacağını biliyor, uykudan uyanıklığa geçiş kadar kolay bir biçimde fani hayattan bir başka hayata geçeceğini biliyor. Bu gerçeği tüm bedeninde hissediyor, öyle eksiksiz bir biçimde biliyor ki nefes almak gibi, durup düşünmesine gerek yok.
Uyku ona kucak açıyor. Keşke bende de böyle olsaydı. Ben uykuyla boğuşuyorum; bir yandan da arıyorum uykuyu.
Üç şeye kimse asla inanmaz: gerçeğe, makul olana ve mantıklı olana.
“Söylediğiniz ister doğru olsun ister palavra, eğer arkasındaysanız adam gibi söyleyin,”
Sayfa 54 - Remzi Kitabevi
