Nakledilir ki, dervişin biri bir padişahla tesadüfen karşılaşmıştı. Padişah: Dile benden dileğini, deyince, derviş cevap vermiş: Ben kölemin kölelerinden bir ihtiyaç talep etmem (sen kölemin kölesi olan zatsın). Padişah, bu nasıl olur, diye sorunca, fakir demiş ki: Benim iki kölem var, bunların ikisi de senin efendindir. Bunlardan birisi ihtiras, diğeri tûl-i emel ( bitmez tükenmez arzular) dır.
Sayfa 86 - Dergâh Yayınları