Türk Romanı Kitaplığı
1. 
İntibah - Namık Kemal
2. 
Felatun Bey ile Rakım Efendi - Ahmet Mithat
3. 
Araba Sevdası - Recaizade Mahmut Ekrem
4. 
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat - Şemsettin
Sayfa 452Kitabı okudu
Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde,
Allah'tan nasıl korkmaz, insan Onu sever de...
Artık ihtiyar çamlar, selviler saltanatı
işte bir kere daha harap oldu bahçeler..
Seni dağladılar değil mi kalbim?..
Dilekçemi yeniliyorum.
Sevgilimi çeyizsiz ve altınsız istiyorum.
Kitapları, insanları, çiçekleri ve müziği sevmeli.
Hiçbir kaygının bulandırmadığı tertemiz bir duyguyla Allah'a inanmalı.
Gelmiş ve gelecek bütün güzellikleri zorlanmadan sevmeli.
Bu vakitsiz giden yaz, erken inen akşamla, Kapanmış panjurlara dayıyarak başını, Dinle solgun bahçenin kalbe anlattığını,
Ağacın yaprak yaprak, havuzun damla damla.
Bir rast peşrevin küçük bir durağında,
O ölümsüz parçanın soluk alışında,
Kendini yenileyip birden şahlanışında,
Bakarsın birden kalakalmış ellerin...
Artık ne çılgınlık, ne duygu, ne akıl...
Teller titreşir, ses yoktur kanunda.
Çözülen bir demetten indiler birer birer
Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun
Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler
Nihayet..
Çöker mi?
Hep sevmeyi, sevebileceği bir objeyi araya araya yorulan ne yapar, bulduğu yere çökmez mi?
Yazılmamış şiirler, bulunmamış sevgiliyle gelebilir ancak. Gelmeli, öyle istiyorum.