Bir baba yaratmanın tadı, yaşamın bütün tatlarından daha güzeldi çünkü; ister hamurdan yaratılsın, ister tahtadan, ister çamurdan, ister çerden çöpten... İnanılmaz bir sarhoşluk veriyordu insana; kendi yokluğunu doğurmak gibi bir şeydi bu; var olmadan önceki boşluğunuza, var olduktan sonra dokunmaktı bir anlamda; o boşluğu gönlünüzce doldurmaktı; tatların, güzelliklerin ve şehvetin, evet pespembe ve karanlık bir şehvetin sınır çizgisini hızla geçip sonra yeniden hızla geçmekti...
Sayfa 47Kitabı okudu
Değişiyoruz çünkü, değişen her şeyle birlikte, farkına varmasak ve değişimi rüzgarını yüzümüzde açıkça hissetmesek de, yavaş yavaş değişiyoruz.
Sayfa 43Kitabı okudu
"Sahip olma duygusu ruha yüktür. "
Sayfa 33Kitabı okudu
“Adına savaş denen şey yeryüzünün herhangi bir noktasında başlayıp herhangi bir noktasında bitmezdi. Her şey gibi o da insanla başlayıp insanla biterdi.”
Üstelik, insana kendi yaşamı bile büyük geliyor kimi zaman; ne yapsa, kimi sevse, kimlerce sevilse, hangi işlerle uğraşsa ve nerelerde gezip dolaşsa, bir türlü dolduramıyor. Her şeye karşın, ele geçirilmeyen derin boşluklar kalıyor önümüzde arkamızda.