Çok gezen, vardığı yeri aramış olan değil, ayrıldığı yerden kaçandır daha çok.
Ne büyük acılar ne de büyük sevinçler öldürür insanları; bu yüzden bu acı ve sevinçler, küçük küçük değersiz şeylerden oluşmuş muazzam bir sisle sarılı gözükürler. Evet, işte hayat dediğin; bir sis olup olacağı! Hayat bir sistir.
Peki yarın? Yarın ne yapacağım? Daha neler; her günün tasası kendine!
Bir kalp, başka bir kalp olmadıkça konuşmaz.
Yaşamını kaybetmeyen, yaşamayı başaramayacaktır.
Ve düşünce bittikten sonra geriye ne kalır? Kitaplarda
olanlar! Kitaplarda olmayan kim var?
“ yaşamın tek öğretmeni yalnızca yaşamdır; bunun yanında pedagoji hiç kalır. Yaşamak yalnızca yaşayarak öğreniliyor ve her insan yaşamın çıraklığına yeniden başlamak zorunda...”
İki Anne
Ama baba olmaya hiç de hevesli değildi!.. Niçin dünyaya kendisi gibi başka bir varlık bırakacaktı ki?
Sayfa 21 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
