Peygamber Efendimiz (s.a.s.) Şemaili Şerifi
Sahabeleri Peygamberimiz (s.a.s.)’in güzelliğini şöyle anlatıyorlardı:
Allah Rasulü (s.a.s.) çok yakışıklı ve alımlı idi. Mübarek yüzü ayın on dördündeki dolunay gibi parlardı. Burnu gayet güzel idi. Gür sakallı, iri gözlü, düz yanaklı idi. Ağzı geniş, dişleri inci gibi parlaktı. Boynu sanki bir gümüş hüzmesi idi. İki omuzu arası geniş, omuz kemik başları kalın idi.
Allah Resulünün alnı geniş olup hilal kaşlıydı, kaşları gürdü. İki kaşı arası açık olup, halis bir gümüş gibiydi. Gözleri pek güzel, bebekleri simsiyahtı. Kirpikleri birbirine geçecek şekilde gürdü. Güldüğünde dişleri çakan şimşek gibi parıldardı. İki dudağı da emsalsiz şekilde güzeldi. Sakalı gürdü. Boynu pek güzeldi, ne uzun ne kısaydı. Boynunun güneş ve rüzgar gören kısmı altın alaşımlı gümüş ibrik gibi gümüşün beyazlığı ve altının da kırmızılığını yansıtır şekilde parıldardı. Göğsü genişti, göğsünün düzlüğü aynayı, beyazlığı da ayı andırırdı. Omuzları genişti. Kol ve pazuları irice idi. Avuçları ipekten daha yumuşaktı.
dünyabizim.com
Rakı Nedir? (Hiç böyle güzel anlatılmışını okumamıştım..!)
RAKI...!
Dönülmez akşamın ufkundayız azizim...!
Arap aklıyla bize akıl vermeye kalkıyorlar
ama "alkol" kelimesinin kökeni bile Arapça
Peki napalım?
Kabuğu kırılan sedef üzüntü vermesin sana, içinde inci vardır.
Hazreti Mevlânâ
Uyduruk bir hissin pençesinden geldim.
Batan kıymıkları çıban,
Gönlü yareli bildim.
Bildim sonra yanılmış ruhum.
Anladım ben derde vurgunum.
Buldum buluşturdum,
Koştum koşuşturdum,
Ben hep yola meftunum.
Katıksızlığın peşinden gittim.
Bulanıklığıma aldırmadan,
Kimselere bel bağlamadan,
Anladım ben saf olanla durgunum.
Şimdi ben,
İnci mercan tenin,
Yakut bakışlarına meftun,
Yorgunum...
Baran Şimşek
Yürüyorum dönülmez akşamın karanlığında
Bir banka oturup rüzgârın şarkısını dinliyorum
Yüzüme çarpan esintisi
Söylenmemiş acılarıydı ağaçların
Yürüyorum gecenin geçilmez ayazında
Durup yıldızların yanıp sönüşüne bakıyorum
Gözlerden dökülen inci taneleriydi o parıltılar
Anlatamadıkları yalnızlıklarının
Yürüyorum doğmak bilmeyen güneşe doğru
Sokaklarda lambalar sönüyor
Aslında sönen umutlarıydı
O sokaktaki insanların
Yürüyorum usulca batan güneşe karşı
Son bir kez daha gösterirken yüzünü
Aslında batan dertleriydi
Bunca dert yanan kişinin