İnsanların olduğu gibi şiirlerin de şehirlerin de bir ruhu vardır..
İstanbul’un ruhu, sonsuzlukta saklı aşktır..
[ Güven Taşdemir ]
Şehirlerin ruhu da insanların ruhu gibidir. Gözle göremeyiz, elle tutamayız, kokusunu duyamayız, sesini işitemeyiz, çoğu zaman anlayamayız bile, sadece hissederiz. Onları bize en iyi hissettiren alan ise sanattır.
Neden ve niçindir yaşamım, bilemiyorum dostlarım.
Durmaksızın akan ışık hüzmeleri, sıkılmış ruhumu zincirlemekte! Çatlatan hatlarıyla acılar, yüreğimi yakmakta... söyle bana Paro! Sen de ölürsen, bana ne olacak!
Hüzün girdabına bırakılmış çaresiz bir yetim gibi, soluk; titreyen ve ruhu çekilmiş bu parmaklıklar beni sinirden öldürecek mi?
Kaçıp gitmek istiyorum, somyanın soğuk teninden, bedenimde kıvrılan elektriğin dizginlenemeyen acısından ve özlemlerimi yüreğime saplayan gözyaşlarımdan!
Bırakın, ne olur; bir çocuk gibi gezineyim sokaklarında şehirlerin... sonra isterseniz kurşunlayın beni, kanadı kırılan kuşlar gibi!
Acıyla yatayım yerde, ruhumu da alıp gideyim! İstemiyorum hiçbirinizi, beni sevmiyorsunuz, beni istemiyorsunuz!
Erdem BEYAZIT Aşk risalesi
Üstadımın (Ruhu şâd mekânı cennet olsun) bu şiirini dinleken gülmüştü ilk önce , alaycı bir şekilde , sonra pür dikkat kesilip dinlerken (... adam doğru söylüyor..) diyerek iç geçirip , tekrar tekrar dinlemişti daha çok severek..
youtu.be/x1cZD5AZnGw?si=...
AŞK RİSALESİ
Dirilmek yeniden
Yerin uyanması gibi,
Şehirlerin de bir ruhu vardır. Bir şehirde yaşayan insanlar zamanla yaşadığı şehrin ruhuyla karakteristik açıdan özdeşleşirler.
İbnu Hâldun
Sevgili küçük geleneğim: gittiğim şehirlerin kitapçılarından kitap almak. İçinde bulunulan zaman ve şehir arasında bağ kurabildiğimde temayı, seçimi ona göre yapıyorum. Aralarında bir ilişki olmadığında, ruhumun ihtiyacını dinliyorum. O anın ruhu çok iyi hissettiriyor. Sevdiğim şehirlerden birkaç kez alma gibi alt geleneğim de var. -Ankara gibi.♥️