yalnızlığın karalama defteri yaptığı ömrüm
soluk başı sancı döker düşlerime
hangi iklim, hangi surat sevinç soyunur şimdi
koşuyorum sıcak anıların, düşlerin mahzenine
yitikliğin matemini ikram ediyorlar avuç avuç bana
ağlıyorum, annesini kaybeden bir çocuk gibi
bugün için yarınları hiç eden günahkar gibi
pişmanlığın tadılmadık türünü bırakmadım
lakin
çıkamıyorum
kalbimin taziye evine ruhum çivilenmiş.
çıkamıyorum.
Nuh'un Defteri
Annem bana eski dünyadan bahsetti.
Selden önceki...
Başka türlü bir dünyaymış. Kirli...
Saçımı örer, babam ve aşağıdaki dünyalardaki şeytanlar hakkında acıklı hikayeler anlatırdı.
"Her şey affedilir ama asla unutulmaz." dedi annem.
Gözlerindeki karanlık normalden daha büyüktü.
Kelimeleri, dalgalar gibi aktı.
Her şey, o anki haliyle
Saatimiz çalışıyor ama kalbimiz durmuş Çalışmıyor
Ne çocuklarımız, ne torunlarımız bakır mutfak eşyalarını tanımıyor.
O kalaylı tasları, tencereleri, tavaları.
Hiçbiri kalaylı bir maşrabadan kaynak suyu içmedi.
Bakır eşyalar onlar için artık bir aksesuar, bir süs unsuru. Oysa vaktiyle o tavalar, o tencereler kimlerin elinden geçti.
Kaç gelinin, kaç dedenin, kaç babaannenin bir ömrü dolduran
Desen ki
Şimdi yağmur mevsimidir
İki kelime ıslanır kalemin dudağından
Öperim defteri alnından
Desem ki
Kapanmış gözlerine açıl diye
Baş versek toprağın kavruk bağrından
Merhaba Güneş
Merhaba yarım kalan gökkuşağı
Sana da merhaba Ey Aşk !
S.T
Bir insan gelir hayatınıza
Bütün iğrençliklerle kapattığınız defteri
Size güldürerek açtırır..
Sonra kendi isminizi şiirlerde görürsünüz.
Size şiir yazar.
Ama bazı insanlar gibi gitmez, kalır.
Sizi siz olduğunuz için sever..
Onları kırmayın..
ÖLÜM REHBERİ DEFTERİ
Beynim bulanmış,
Yıkılmış ahım.
Dağlarım da bembeyaz kireçlerim,
Tutuşmuş fikirlerim.
Aklım karışmış,
Yine sardım durdum başa.
Kurtuluşu yok mu gibi?