Sürekli şikayetçisi olduğumuz dünyaya dair. Fırından yeni çıktı. Keyifli okumalar.
‘’Bölüşürsek tok oluruz bölünürsek yok oluruz’’ diyen bir medeniyetin evlatları olarak bizler bölüşmek yerine sahip olmanın hazzına erişmek istedik. Bir zamanlar eğer siftahını henüz yapmamışsa kendisine gelen müşteriyi oraya yönlendiren bir ticaret anlayışı
hiçbir şey değilim.
hiçbir şey de olmayacağım.
bir şey olmayı istemem.
ancak, dünyanın bütün düşleri var bende.
Hepimiz ellerini çenesinin altında kavuşturup kar küresini izlerken sonsuz hayalleri olan kız çocuklarıydık bir zamanlar. Fırsatını bulunca annemizin topuklu ayakkabısını giyer , saç fırçasını elimize alıp şarkı söylerdik . Annemiz saçlarını tararken aynada onu izlerdik ve çok isterdik o aynada sandalye yardımı olmadan kendimizi göreceğimiz
Celladıma Gülümserken
Ben,
İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
Ben yaşarken koptu tufan
Ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
Her şeyi gördüm içim rahat
Gök yarıldı, çamura can verildi
Linç edilmem için artık bütün deliller elde
Kazandım nefretini fahişelerin
Lanet ediyor bana bakireler de.
Sözlerim var köprüleri
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
linç edilmem için artık bütün deliller elde
kazandım nefretini fahişelerin
lanet ediyor bana bakireler de.
Sözlerim var köprüleri
Celladıma Gülümserken Çektirdiğim Son Resmin Arkasındaki Satırlar
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
linç edilmem için artık bütün deliller elde
kazandım nefretini fahişelerin
lanet ediyor bana bakireler de.
Sözlerim var köprüleri