Dominique Fernandez ruhsalyaşamöyküsü ile uğraşan kişinin özellikle sanatçının, yazarın, ozanın çocukluğu ile ilgilenmesi gerektiğini kesinler. Sanatçının çocuklukluk bilinçdışı güdülerinin incelenmesi ruhsalyaşamöyküsünün yetki alanına girdiğini belirtir; ilk çocukluk, cinsellik dürtülerin, bu dönemde yaşanmış olabilen ama bastırılan travmaların, ergin kişinin içsıkıntılarının, nevrozun, yaşanılan “katlanılamaz” olaylara ilişkin anılarının, yapıtta sıklıkla yinelenen imgelerle yansıdığını ileri sürer. Öyleyse Fernandez için, sanatçının yaratıcı eğiliminin, yapıtının içeriğinin ve biçiminin kaynağındaki temel öğe, yaratıcının çocukluk dönemidir. Ruhsalyaşamöykücü artık “şu insan, şu yapıt” demez; “şu çocuk, şu yapıt” der.
Eleştiri Kuramları, Aöf
"Öfke ve Düşmanlık" Notlar
Yalnızlık mı yoksa benzerlik mi
Birey olarak mı var oluruz yoksa toplumun var ettiği parçalardan mı ibaretiz?
Toplum mu insanı etkiler yoksa insan mı toplumu oluşturan ana etmendir? Yüzlerce yıldır tartışılan konu başlıklarından birisidir. Bu tartışmayı, konuda mihenk taşı sayılabilecek eserlerden birisi olan Gustave Le Bon'un ''Kitleler Psikolojisi''
“Düşleriniz öznel doğanızın belirtisidir. Bu nedenle size, içine düştüğünüz çıkmaza neden olan davranış yanlışlarınızı açıklayabilirler. Aslında düşler, bilinçdışı ruhun ürünleridir. Bilincin keyfiliğinden kaçmış, yansız ve bir anlıktır. Saf bir doğaya ve doğal gerçeğe dayalıdırlar. Bu nedenle bilincimiz kaybolduğunda, insanın temel doğasına uygun bir davranış kazandırmada eşsiz bir ayrıcalık taşırlar. C.G.Jung/insan Ruhuna Yöneliş Yapılan araştırmalara göre, hipnoz altındaki denekler, rüyalarının ardındaki sembolik anlatımı hemen çözebilmektedirler. Hipnoz halinden çıkartıldıktan sonra, aynı rüyayı bu sefer uyanık iken yorumlamaları istendiğinde ise, deneye katılanlar şaşkınlıkla: "Bu rüyaların hiçbir anlamı yok, bunlar tamamıyla birer saçmalık" diyebilmektedirler. Yukarıdaki deney, incelenmeye değerdir. Demek oluyor ki, bilincimizin sınırlayıcı gücü olmadığı zaman (yani, biz hipnoz altındayken) sembolleri gayet güzel anlayabiliyoruz. Bu, çok önemlidir.(E.Fromm)
Çocuğun ana babasıyla olan ilişkisi, belirli öğrenme kurallarının ötesinde, yaşantı yoluyla öğrenmeyi de içerir, özellikle, taslak hâlindeki cinsel dürtülerin belirmeye başladığı çocukluk yıllarında doyurucu bir duygusal yaşantıdan yoksun kalma, çocuğun karşı cinsten olan ana ya da babanın beden bölgelerine yönelmesine neden olabilir. Bir başka deyişle, duygusal yoksunluk, önce ana ya da babanın beden bölgelerine, yetişkinliğe ulaşıldığında ise karşı cinsten kişilerle sevgi ve duygusal paylaşmanın eşlik etmediği cinsel beraberlikler kurma eğilimine dönüşür.
Sevgi umudunun yitirilmiş olması sonucu oluşan bu eğilimlerin bilinçdışı kızgınlık duygularını da birlikte taşıması doğaldır. Bazı erkeklerin, birlikte oldukları kadına duygusal yakınlık göstermeden, hatta duygularını hiç dile getirmeden bedensel yaklaşım girişiminde bulunmalarının nedeni budur.
Engin Geçtan
İnsan Olmak, Engin Geçtan
