Vay hâline!
Yüreği sevgiyle dolmayanın
Kıblesi sevgi olmayanın
..
Vay hâline!
Sevmeyi bilmeyenin,
Sevgideki sırra ermeyenin
vay hâline!
Sevgiye erlik etmeyenin
Sevgiye karşılık vermeyenin “/
Sevgi...en şifalı ilaç,
Her derde dermandır
Sevenin sinesi han
Sevmeyenin virandır.../ //...
Sevmek ibadettir,
Ne para ister ne pul ister
Sadece inanmış kul ister...//
Tahsin Özmen
Tengri Biz Menen!
Öncelikle Tengri inancı Türklerin, henüz İslamı bırak, İslamın babası olan Yahudi inancı bile tam olarak oluşmamışken var olan bir inançtır. Antik Türkler, herşeyi kapsayan en yüksek boyuttaki Tengri'nin varlığına inanmaktalardı. Ancak bu Tengri, İslâmiyet'teki Allah'ın aksine insanların ve evrenin diğer varlıklarının yaşam
Miskînlikden buldular kimde erlik var ise
Nerdübândan yitdiler yüksekden bakar ise
Gönül yüksekde gezer dem-be-dem yoldan azar
Taş yüzüne ol sızar içinde ne var ise
Ak sakallı pîr koca bilmez ki hâli nice
Emek yemesin hacca bir gönül yıkar ise
Sağır işitmez sözü gece sanır gündüzü
Kördür münkirin gözü âlem münevver ise
Gönül Çalab'ın tahtı gönüle Çalap bahdı
İki cihân bed-bahtı kim gönül yıkar ise
Sen seni ne sanırsan ayruğa da anı san
Dört kitâbın manâsı budur eğer var ise Bildik gelenler geçmiş konanlar geri göçmüş... Aşk şarâbından içmiş kim manâ duyar ise Yûnus yoldan ırmasın yüksek yerde durmasın
Sinle sırât görmesin sevdiği dîdâr ise
“Kalp hükümdardır. Hükümdar düzgün olunca tebâsı da düzgün olur, bozuk olunca tebâsı da bozuk olur.” (Hadîs)
Şerh Miskînlikden buldular kimde erlik var ise
Nerdübândan yitdiler yüksekden bakar ise.Yunus emre
bana heba bu sahra bu şems bu saye
Sırtimdaki hırkayı eskitir , eskitir
demlenedursun ayalin, aynalar da talan
bu beyazlik bana bu solmuşluk bu gaye
bana deva değil pirim bu erlik bu dolu bu
bade
otursa karşıma bu çığlık bu vaaveyla bu
Hoşça Bak Zâtına Kim Zübde-I Âlemsin Sen
Ey dil ey dil niye bu rütbede pür gâmsın sen
Gerçi vîrâne isen genc-i mutalsamsın sen
Secde-fermâ-yi melek zât-ı mükerremsin sen
Bildiğin gibi değil cümleden akvâmsın sen
Rûhsun nefha-i Cibril ile tev’emsin sen
Sırr-ı Hak’sın mesel-i İsi-i Meryem’sin sen
Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen
Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen
Merteben
Selam sana yavrusundan ayrılan kadın!
Kimbilir sen gizli gizli nasıl ağladın!
Ne bir damla gözyaşı dök, ne yasla dövün;
Sen yaşarken öksüz kalan yavrunla övün!
Gür sütünle aşladigin erlik cevheri
Yapacaktır onu yarın yaman bir çeri...
Atsız