Dostoyevski;
Öteki romanındaki Golyadkin karakteriyle bilincaltindaki vahimlerin ortaya çıkardığı ikilemlerin insan hayatını nasıl alt üst ettiğini çarpıcı bir dille anlatır...
Maskeyle dolaşan insanlardan, iyilerin azlığından, yalakalardan, ikiyüzlülerden, üst tabakalardakilerin diğerlerini ezmesinden rahatsız olan kahramanın uşağı Petruşka'
Bir Öykü Denemesi vol.2
***
Birinci bölüm: #136750429
***
Apartmandan çıktığımızda mutluluk yokuşu hemen önümüzde kalıyordu. Bu yola ismini babam vermişti. Çok hoşuma gitmişti çünkü yokuşun sağında ve solunda renkli çiçekleri olan ağaçlar ayakta duruyordu. Zamanı geldiğinde kimisinde elma, kimisinde armut oluyordu. Fakat benim favorim olan
Kitap, okumak, yazmak vb. konular üzerene konuşmak ve aynı zamanda derûni manalara ermek gayesi ile ilgilenler bir araya gelmiş olup, konuşmalar yapsak ve etkileşim ile birbirimize değer katmış olsak nasıl olur? Bu şekilde düşünenler var mı?
(Hanım kardeşlerimden, benim gibi düşünen varsa, dönüş bekliyorum.)
İçinde bulunduğun en küçük AN...
İyi veya kötü geçmişte yaşadıklarımızı hatırlamak onlar üzerinden düşünüp şimdiki an'ı kaybetmek
İyi veya kötü gelecekle ilgili hayaller kurmak... kurgulamak onlar üzerinden düşünüp şimdiki an'ı kaybetmek...
Bizlere yaşamın, hayatımızın anlamını arayarak harcatır. Neyle ararız? Parayla aşkla sevgiyle kitapla sahte benliğimizi besleyecek ne bulursak onunla...
Oysa geçmişte gelecekte tamamen var olmayan zihnin oluşturduğu sanal sahte bir düşünce boyutudur. Bu sahteliğe rağmen yalnızca tek gerçek olan içinde bulunduğumuz en küçük anda açığa çıkar. Geçmiş ve gelecek için bile, ancak içinde bulunduğumuz en küçük an da var olma fırsatı vardır. Fakat en küçük an geçmişi geleceği içine katarak zamanı oluşturarak genişler ve büyür.
Geçmiş ve gelecekteki varsayımlarımızdan dolayı, hayatın anlamını ararken; içinde bulunduğumuz tek gerçeklik olan en küçük an'da ise yaşamın keyfini dopdolu huzurlu ve anlam yüklü olarak deneyimleriz.