Bir Yere Gideyim Derken Hiçbir Yere Varamamak....
Neden bu hayatta Jane Austen'in tek derdi evlenmek, aile kurmak, saygın görünmek olan hayatın yüzeysel hevesleri peşinden koşan bir kitap karakteri olarak doğmadım da, Vedat Türkali'nin kendiyle beraber tanımadıkları da dahil olmak üzere, bir çok insanı düşünen onlar için endişelenen, onlar kadar bir çaba harcayamasa da içinden o insanların
Bul beni
Gözlerini açıyorsun, tahmin ettiğin yerdesin yine - yatağında. Şansına küfredip kalkıyorsun ayağa. Bitecek bu kısır döngü sonunda, ama ben de biteceğim diye düşünüyorsun. Tuvalet, banyo, kahvaltı derken dışarıdaki hayatın içine akıyorsun. Araban yok, hiç düşünmedin almayı. Toplu taşımanın erdemine inanıyorum diyorsun gülerek. Komik olmadığının
Bir videoya denk geldim. Videodaki şahıs "Allah'a
inanıyor musunuz?" sorusuna "inansam ne olur
inanmasam ne olur? Allah' a inanmak hayatımıza bir
değer katıyor mu ki?" diyordu. Konuşmasının devamında aynı şeyi namaz için de söylüyordu: "Namaz kılsan ne olur kılmasan ne olur? Namaz kılmak bir değer üretiyor mu?
Yaşamın akışına gizemine ve muhteşemliğine inanıyorum. Kadere inanıyorum..
Bana herkesin sırt çevirdiği şeylere de sarılabilmenin güzelliğini anlattılar. Ben, herkesin vazgeçtiği şeyleri tamir edebilmenin güzelliğine, ilk zorlukta kaçmalara değil, sevdiğin şeyi kadere bırakmamalara uğruna çaba sarfetmelere, sevdiğin şey için mücadele etmelere inanıyorum
"İnsanın ne yapsa da kaçamadığı bir kadere inanmıyorum. Ancak hiçbir şey yapmazsa kaçamayacağı bir kadere inanıyorum."
rastgelince*
sen tesadüflere inanmıyorsun
bir başkası şansa
diğeri hiçbir şeye.
ben ise kadere inanıyorum.
Bana herkesin sırt çevirdiği şeylere de sarılabilmenin güzelliğini anlattılar. Ben, herkesin vazgeçtiği şeyleri tamir edebilmenin güzelliğine, ilk zorlukta kaçmalara değil, sevdiğin şeyi kadere bırakmamalara uğruna çaba sarfetmelere, sevdiğin şey için mücadele etmelere inanıyorum.
Kaybolan şiir
Bir dosyam var benim, “Yeni metin belgesi” gibi (adı farklı sadece) . Biliyorum birçok kişinin vardır böyle takıntıları. Sonuçta daktiloyu bıraktı herkes, bilgisayara evrildik bir şekilde Belki de sadece ben, yazım kötü olduğu, çok kötü olduğu için belki de. Evrimle teselli ediyorum belki kendimi. Yazdığım şiirin silinmesini aptallığıma değil de
Önemli gördüğüm ve yazmak istediğim birkaç kitap var. Ama yaşamın akışının gizemine ve muhteşemliğine inanıyorum. Kadere inanıyorum. "Sen elinden gelenin en iyisini yapmaya devam et, kaderinde varsa olur," diyorum. O bakımdan içimde bir sakinlik, huzur var.
Doğan Cüceloğlu