nasıl anlatılır bilmiyorum. bir ev var, duvarları rengarenk, penceresi çiçekli, herkesin neşesi yerinde. ama ben kapının önüne serili paspasım. bir kitap var, altı çizilmemiş satırların olduğu tek sayfayım. bir şiirin mısraları değil, sonuna konulan noktayım. kırık dökük bir enkaz, sardıkça kanayan yarayım. anlıyor musun? anlama ağlarsın.