RUBAİLER
Aynı saatlerde uyanılan ayni sabah
Haşarıdır dünya da insan olmaz ıslah
Döner dolaşır kalbimizden vurur ayni silah
Yol görünmüştür düşmüyorsa dilden eyvah
***
Sözün bittiği yerdeyim artık
Bıçak kemiğe dayanmış
Ve kesmeye devam ediyor
Korkarım ki kemiği de koparacak
***
Hep diyorum ya artık ölmem gerek
Dayanmaz bu ağırlığa bu yürek
İçtiğim su bile zehir zemberek
Her şeye rağmen yaşamak mı gerek?
***
Ey rüzgarla yarışan deli gönlüm
Fırtınalar içindeki biçare ömrüm
Sevginle şimdi yücelerde sürgün
Uğur diyordun ya mutlaka bir gün
Nasıl da geldi, bak bitti hüznün
***
Mustafa Tuku
Ömer Hayyam
Tertemiz geldik yokluktan kirlendik;
Sevinçle geldik dünyaya, dertlendik.
Ağladık, sızlandık, yandık, yakındık;
Yele verdik ömrü, toz olup gittik.
|Rubailer, Ömer Hayyam
Gece
Bu gece, ne güzel, ne hoş geçiyor.
Bu gecenin öyle bir letâfeti, öyle anlatılamaz bir güzelliği var ki, hiç kimse, bu güzelliğe akıl erdiremez...
Ruhların gezip dolaştıkları gül ve sünbül bahçelerinde, uyku, bu güzelliğe hayran olmuş, şaşırıp kalmıştır.
Âşıklar ise, yüz yüze bakarak, gecenin bu
letâfeti ile mest olmuşlardır.
Mevlana
Rubailer , Şefik Can, syf:102, Kurtuba kitap
Rubai; gece,gönül...
Bu gece, başımda tuhaf bir düşünce dönüp duruyor, gönül kuş olmuş, havada kanat çırpıyor. Bedenimde bulunan her zerre, ayrı ayrı dönüp duruyor. Belki de, vefasız sevgili insafa geldi de vefa etrafında dönüp duruyor.
Şefik Can, Rubailer , syf:169, Kurtuba Kitap