Zaman hem yaratıyor, hem eskitiyor, hem de yok ediyor. Modern çağ üretimi ile insanlığa hemen her alanda büyük yararlar sağladı. Yaşam kalitesi yükseldi. Teknolojik gelişmeler sayesinde konforlu bir yaşama ulaştı insanoğlu, fakat o kendini olumsuz gelişmelerden soyutlayamadı. Bireyselleşme oldu. Kendine yeter hale gelen, kendi ayakları üzerinde durabilen insanın iletişimi yara aldı. Büyük bir yabancılaşma olgusu modern dünyayı kuşattı; duygular, tutkular bastırıldı; sahip olduğu maddi zenginlikler onu mutlu etmeye yetmedi. Özgürlük, çağın yükselen değeri, insanlığın peşine düştüğü yüksek bir ülkü olmasına karşın, o kadar da masum değil.' Özgürlük, modernizmin insana sunduğu en önemli değerlerden birisidir. Belki de en önemlisidir; fakat özgür insan, ilişkilerinde sağlam bir zemin oluşturma, güçlü bağlar kurma yeteneğini günden güne yitirir hale geldi; kendi kendine yetmesi dışladı onu bir ölçüde sosyal yaşamdan. İnsan yavaş yavaş kendi doğasından koptu; kendine ve topluma yabancılaşmaya başladı. İnsana güven veren bağlar zayıfladı, paylaşımlar azaldı. İnsan ikili ilişkilerde kendini her an bir yedekle değiştirilebilir bir parça gibi görmeye başladı. Modern çağın insan yaşamında oluşturduğu boşluklar, doyumsuzluklar, insanı içten içe kemiren can sıkıntısı, katlanılamaz boyutlara ulaşma eğilimi gösterir oldu.
Tevbe İle Arınmak 
M. Yılmaz Özbek
