Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.4
Yolculuk Hikâyeleri
Gemi Öyküleri... Yirmi yazarın birbirinden farklı duyguları, yaşanmışlıkları ile dolu yirmi yolculuk hikâyesi var bu kitapta. O yirmi yazardan biri de ben olduğum için kitabın yeri benim için çok özel elbette. Her biri çok özel yirmi hikâye; özenle seçilip antoloji haline getirildi. Günün her bir vaktinde bir tanesi okunulup bir solukta da bitirilebilir veya ağır ağır demlene demlene okunabilir hikâyeler...
Her bir hikâyede yeni bir yaşamı deneyimliyor okur. Her bir hikâyede yeni bir yolculuk var. Kitapçılarda kalmamış ancak bir yerlerden edinip okunulması tavsiye olunur efendim. Keyifli okumalar...
#HacerAktaş
Adını duymadığım yazarlar okuyorum ve daha çok islami kimliği ön planda olan yazarlara dikkat ediyorum bu aralar. Abdullah Harmancı ve Hüseyin Su beni şaşırtan, özellikle Hüseyin Su bende çok iyi izlenimler bırakan yazarlar oldular. Fatma Akdağ'ın ismine de öykü kitapları arasında yorumlar, incelemeler, öneriler arasında sitelerde dolaşırken rastladım. Öncelikle güzel kapağı, güzel ismi beni çekti. Kapaklar önemli benim için. Aynı kitabı farklı kapaklarını beğenirsem tekrar alabiliyorum. Veya Tutunamayanlar gibi bir kitabı sadece kapağı yüzünden okumuyorum. Reşat Nuri kitaplarının felaket derecede kötü kapakları sebebiyle sıkıntı duyarak okuyorum.
Uslu Yara, arka kapakta yazdığı gibi evet bir dil mimarisi kuruyor, doğru, ancak bu mimari beni yordu. Benim gördüğüm, babasıyla annesiyle hesaplaşamayan bir ses. Bu ses bütün öykülerde başka şeyler anlatıyor olsa bile aynı tarzda anlatıyor ve anlatanlar başka kişiler olsa bile aslında aynı kişinin sesleri bunlar. Üslubun yoruculuğunun en önemli sebebi zaten açık etmeye, ortaya koymaya değil de örterek ima etmeye çalışan bir dilin her öyküde araya virgüller atarak sürdürdüğü anlatma biçimi. Böylece belirsizliğin içinde tekrarlar öyküleri yorucu bir hale de getiriyor. Yazarın kendi tarzı olan bir dil yaratabildiğini düşünüyorum ama bunu kitaba gereğinden fazla öykü ekleyerek yorucu bir şekilde kullandığını söylemem lâzım.
Söylediklerimden çok olumsuz bir sonuç çıkmamalı, Fatma Akdağ'ın huzursuz, rahat edemeyen, geçmişe ve hesaplaşmalara dönük sesi ilgiyi hak ediyor bence.
Biyografi türünde bir eser olmuş. 1915 de bölgede yaşanan sıkıntılı olaylar karşısında Ermeni köylerinin daha iyi yerlerde yaşayabilmeleri için zorunlu göçe tabi tutulmalar ve bu göç esnasında ve daha sonrasında Ermeni ailelerin yaşadıklarını anlatan bir kitap.
Kitabı, başlangıcından itibaren ele almamız gerek. Osmanlı için yazılan kitaplarda direkt olarak Padişah ve hikayelerine girişler yapılıyor ve bunu yapanların çoğunu da okurken insan ister istemez hani güzel bir başlangıç bekliyor. Bu kitap oan sahip. Güzel bir önsöz, hem Bizans, hem Osmanlı, hem Batılı hem de Günümüz tarihçileri kâle alınarak
