Hayat görüşüyle, duruşuyla ve yazdıklarıyla çok sevdiğim bir yazarla geldim. Ayaktakımı Arasında dört perdelik bir tiyatro eseri aslında.
Bu tiyatro oyununda Maksim Gorki okura 1800'lü yılların sonunda baş gösteren ekonomik krizin bir silindir misali üzerinden geçtiği insanların hikayesini anlatır. Hikayesini anlattığı bu insanlar aynı zamanda Çarlık Rusya'nın da sonunu getirecek olan insanlar.
Ayaktakımı dediği bu insanları, aristokrasinin tokadını yemiş, karın tokluğuna yaşayan ya da yaşadığını sanan, onurunu, erdemini ya da insana atfedilecek birçok değeri artık umursamayan, insanlıktan çıkmış insanlar olarak tanımlamak da mümkün!
Üstelik Gorki bu tiyatro eserinde sadece Hristiyanları değil Müslümanları da anlatıyor. Bu dünyada yaşamayı unutup öte taraflardan mutluluk uman insanların, yine kadınların ikinci sınıf vatandaş olarak sayıldığı, içki içmekten ve kumar oynamaktan başka hiçbir işe yaramayan aylak erkeklerin dünyasından sesleniyor bize.
Bugün ülkece geldiğimiz noktaya baktığımda, okuduğum kitapta hiç yabancılık hissetmedim, desem yeridir. Insan kendi eliyle kurduğu sistemlerle kendi insanlığının altına bir dinamit döşediğinin ne zaman farkına varacak acaba?
