Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Bu kitap beni çok etkiledi..
Merhaba!
Kitap bir çocuğun hayal dünyasına, gerçek dünyasına dayanıyor. Hiçbirimiz küçükken olduğumuz gibi değiliz. Küçükken doğru bildiğimiz şeyleri yapmaktan asla çekinmezdik. Bir şeyi yapacağız diyorsak pes etmeden yapardık. Burdaki çocuk da öyle yapmış, hep gemiyi beklemiş, balık olmaya çalışmış..
Kitapta dikkatimi çeken diğer bir şey de nine ve dedeydi. Dedelerimiz hep daha yakın olur bize onların yanında istediğimiz yaramazlıkları yaparız, bizi çoğu zaman üzmezler, bize kızmazlar. Ya ninelerimiz öyle mi..?
Açıkçası Büke teyzenin çocuğunun olmaması beni çok üzdü. Beni daha çok üzen de Büke teyzenin bu kadar üstüne gidilmesiydi.
SPOİLER
Kitabı okurken hep çocuk yalnız kalacak diye üzülmüştüm. Ya dedeye bir şey olursa ve çocuk o evde yalnız kalırsa diye. Ama çocuk yalnız kalmadı, dede yalnız kaldı.
Merhaba beyaz gemi, benim gelen!
kırgız edebiyatı denildiğinde bambaşka bir toplum beklentisine giriyorsunuz fakat bu kitapta görüyoruz ki insan, her yerde aynı insan aslında. mümin dedenin iyi kalpliliğinin her fırsatta sömürülmesi, urazkul'un kendisi istediği gibi yaşayamadığı için diğerlerinin de hayatını cehenneme çevirmesi, ninenin oldukça bayağı ve salt maddiyatçı kafa yapısı ve bütün bu kötülüklerin içinde çevresini anlamlandırmaya çalışan yetim bir çocuk.konu dışında çevre betimlemeleri de oldukça iyiydi, derenin serinliğini,rüzgarın yüzünüzü okşamasını,ağaçların ve çiçeklerin kokusunu hissedebilirsiniz okurken. aytmatov'un da dediği gibi "yazar evrensel olana ulaşmak için gayret göstermek zorundadır" ve şundan eminim ki, her milletten insan bu kitapta kendinden bir şeyler bulabilir. yazarın okuduğum ilk kitabıydı, harika bir başlangıç oldu diyebilirim.
·
Puan vermedi
Issık Göl civarında geçen kitapta, küçük bir çocuğun gözünden dönemin Sovyet yönetimine eleştirel bir yaklaşım getirmektedir. Romanın kahramanlarından Mümin Dede, gelenekçiliğin temsilcisi iken; damadı Orozkul ise yozlaşmanın çarpıcı bir örneğini oluşturmaktadır. Kitap, sovyet döneminin sıkıntı, ümit ve beklentilerini yansıtır.
Bana Göre Kitabın Olumlu ve Olumsuz Yanları…
.
Cengiz Aytmatov çocuk genç ,yaşlı…iyi ve kötü kitabında hayat bulan herkesin duygularını çok güzel betimliyor.Sanki kendinizi o kahramanın içine girmiş onun gözünden olaylara bakıyorsunuz gibi hissediyorsunuz.Bu kitapta çocuğun ve dedenin bakış açıları hissettikleri ustalıkla betimlenmiş…Fakat iyiliğin bu denli alçaltılıp kötülüğün bu denli yüceltilmesi olmamış fikrimce.
Kitabı okuduğunuzda çocuğun masumiyeti iç dünyası ,hayata ve olaylara bakışı çok güzel tasvir edilmiş diyorsunuz ama bu kadar karamsar bir senaryo da olmamalıydı diyorsunuz.Evet dünya kötü bir yer , zalim insanlar çok ama bu denli melankoliye bağlamak da bizi ruhen daha da yerin dibine çekiyor.
.
Edebi eserlerde verilmek istenen mesaj, makalelerde veya fikir yazılarında olduğu gibi doğrudan değil; dolaylı yollardan dile getirilmeye çalışılır. Zira, tez (verilmek istenen mesaj) ne kadar belirgin olursa; eser aynı oranda edebiyattan uzaklaşarak politika, felsefe veya ahlâk gibi konularda yapılmış söylemlere yaklaşır.
Beyaz Gemi de içinde barındırdığı mesaj bakımından edebiyat dünyasında büyük bir yankı uyandıran, Aytmatov’un dehasını ustalığını gösteren şaheserdir.
Abartıldığı kadar var mı???
Masalların masalsı bir üslupla anlatıldığı, sonu baştan belli olan, insana dair çokça tespitin yer aldığı, güzel bir okuma deneyimi sunan fakat insanın acıma duygusuna fazlasıyla baskı uygulayarak samimiyetini yitirdiğini düşünmeme neden olan ve de kitapta aslında semboller aracılığıyla farklı şeyler ifade edildiği iddialarına rağmen yazarın bunu doğrulayan herhangi bir açıklaması olmadığından (belki ben görmemişimdir-bilmiyorumdur...) abartıldığını düşündüğüm bir eser...
Aytmatov şüphesiz ki büyük bir yazar, bunun tespitini yapmak benim haddime bile değil fakat kitabı okurken klasik bir Güney Kore dizisi mantığı ile insanı gerçekten üzmek için çabalayan ve semboller üzerinden komünist sistem eleştirisi yapmak isterken komünist sistemin parçası olmuş bir yazar gördüm ve o yüzden okumaya değer ama abartmaya değmez diyorum aksine ikna edilmediğim sürece, şayet ikna edilir isem kitabı bir şaheser olarak niteleyebilirim.
Kitap aytmatov okumayı sevenlere gerçekten sürükleyici. Fakat giriş bölümü ile ve yazarın diğer kitaplarıyla aynı zorluğa sahip. Gelişme bölümüne gelene kadar kitabı ikinci sefer okumak istiyorsunuz. Hayatımda en azından bir kez olsun Cengiz aytmatov okudum diyebilirim. Ama kitabı anlayıp olaylara girene kadar yorucu bir süreç geçiriyorsunuz, haberiniz olsun.
Cengiz Aytmatov, eleştirilere yanıt verirken; "Hikâyede olay ne olursa olsun, zaferi kim kazanırsa kazansın, yenilen kim olursa olsun; gerçek zafer, estetik ve fikirsel sonuçtadır. Hikâye; okuru etkilemiş, onun adalet duygularını ayağa kaldırmışsa, hikâyede iyi, kötüye yenilse bile sonuç olumludur. Yeter ki okur, iyi için kötüyle savaşa hazır olsun." demesi tıpkı gerçek yaşamda olduğu gibi kitapta da olayların ya da hayatların, acınacak görünse bile huzurlu ve onurlu şekilde bitebildiğini gösteriyor.
Ve yine Cengiz Aytmatov'a göre bu hikaye için iki farklı yol vardı yazmak ve yazmamak, yazılacaksa zaten böyle yazılmalıydı çünkü gerçek sanat insanı üzmeli ve harakete geçirmeliydi.
Çocukluğumun en güzel hatıralarından biri olmakla birlikte aynı zamanda en dramatik hatırası da olabilir. Aytmatov güçlü kalemiyle her bir duyguyu o kadar güzel işlemiş ki, okurken hissettiğim o heyecanı, üzüntüyü, umudu, acıyı yıllar geçmesine rağmen dün gibi hatırlıyorum.