Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Üstadın kaleminin ve gözleminin pişmesinde önemli bir payı olduğunu düşündüğüm, ilk gençliğinden kalma anılarını keyifli ve akıcı bir anlatımla bizlere sunduğu kaliteli bir eser. Çevirmenin titizliğide keyfi arttırıyor.
Yazarın gençlik dönemini anlattığı eserde; demir yolu seyahatleri ile Amerika’yı baştan başa dolaştığını, dilencilik yıllarını, polislerle ve tren görevlileri ile olan mücadelesini, trenlere kaçak binişini, türlü türlü yalanlarla yiyecekler bulduğunu, hayatta kalmak için bu tür yalanları bilmesi gerektiğini ve cezaevi anılarını anlatmış. Eserde sürekli bir aksiyon var, anlaşılır bir dille yazılmış. Sürükleyici bir kitap. İyi okumalar.
London'ın "serserilik" yıllarını kaleme aldığı Demiryolu Serserileri, hem onu tanıma imkanı hem de sürükleyici sayfalar sunuyor. Okuması oldukça keyifli, özellikle sonlara doğru kitap tam anlamıyla kendini buldu ve sayfalar hiç bitmesin istedim. London'ın farklı bir yönünü kendi ağzından okumak güzel bir ayrıcalık.
"Sonraki iki gün içinde hiçbir şey yemedim ama üçüncü günün sonunda dilendiklerimle karnımı doyurabildim." cümle bunun gibi bir şeydi. Burada sormak istediğim şey şu: Bu cümleyi kaç saniyede okudunuz? 6-7 saniye sürmüştür diyelim. Ama bu cümleyi okumak üzere ayırdığım zamana anlamak için bir saniye daha eklediğim zaman cümle derinlik kazandı: 2 gün hiçbir şey yememek?
Her ne kadar bazı cümlelerin okuması kısa sürse de altında yıllar yatabilir. CV'ler de böyle değil midir? "Şu liseyi, şu üniversiteyi bitirdim." diye yazarsınız CV'ye. Ama bunu inceleyecek kişi bilmez ki ne zorluklarla ne güzelliklerle bitti o lise, o üniversite. Klavyede okulun her bir harfini yazarken hangi anıların canlandığını nereden bilecekler ki onlar? Her bir kelimenin bir yılı temsil ettiği de aynı şekilde. Kitapta geçen bu bahsettiğim cümle için bile 2 gün sadece 48 saatten ibaret değildir, söz konusu açlık olunca her bir saat dilimi senelere ayrılabilir. İnsanın her geçen senede kuvvetten kesilmesi gibi, açlık saatleri seneye dönüştüğü zaman da aynı şey geçerlidir.
Yukarıda da değindiğim gibi bu kitap, London'ın nasıl bir sefaletle hayatının bir bölümünü geçirdiğini anlatıyor. Tren rayları, vagonlar, vagona görünmeden yakalanmadan binme adabı, onları dövmek için gelen fren memurları, soğuk kasaların üstünde dişleri titremekten birbirine çarpa çarpa uyuma çabaları, titremekten yorulup sertleşen vücut kasları ve.... ve daha nicesi. İçinde bulunduğumuz Ramazan ayı da, zaman trenine binip gitmek üzereyken böyle bir kitap okumak... Sanırım anlamlı.
Jack London'un eserlerindeki duygu yogunlugunu hep aynı hissetsemde ortaya cıkardıgı eseri bittirdigimde okumakdan keyif aldıgımı hissediyorum .Kitabın içerigi olarak da eserin kahramanı kimi zaman trenlerden atılan kimi zaman aç susuz dilencilik yapan kimi zaman ateşçiyle anlaşıp ocağa kömür atan, “aynasızlar”la ve tren görevlileri ile köşe kapmaca oynayarak bütün Amerikayı baştan başa dolşamak için yarışan serserilerin hayatlarını anlatmaktadır.
Hareketli ve haylaz lise yıllarımda beni koltuğa oturtup kitap okutacak hiçbir yazar yoktu Jack London denen şu çılgın yazar dışında... Her romanında ayrı bir hayatın içinde buluyor insan kendini. Yaşıyor, öğreniyor, tecrübe ediniyoruz birçok şeyi.. Ve Amerikayı baştan aşağı geziyorsun tren vagonlarında...