Yorum-Lu-Yorum
Görgü ve nezekat dediğimiz zaman acaba günümüzde kaybettiğimiz yitiğimiz gibi durmuyor mu sizce de?
Babasının veya büyüklerinin yanında ayak ayak üstüne atanlar, yanlarında sigara içenler, nahoş sözlerle konuşanlar, edebsizce tavır takınanlar, “Ben yaşantımda özgürüm bana karışamazsın.” diyenler, daha da ötesi anne ve babanız “öff” bile demeyin ayeti dururken, huzur evlerine gönderenler, ve hatta ne yazık ki öldürenler. Bizdeki nezaket, bizdeki görgü nereye gidiyor böyle? Bir an evvel özümüze dönmenin ve “Edebimizi takınmanın” vakti gelmedi mi daha?
Bu kitapta da takınmamız gereken tavırlar ve nezaket kuralları çok güzel bir üslupla anlatılmış.Nasiplenmek gerek.
Okunabilir mi?
Okuyalım ki, öğrenelim. Hayatımıza nakşedelim dostlar.Vesselam.
